پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه براى خدا تعيين تكليف كند، خداوند سخن او را دروغ از كار درمى آورد.
عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ رجُلاً قالَ يوما : و اللّه ِ، لا يَغفِرُ اللّه ُ لفُلانٍ! فقالَ اللّه ُ عزّ و جلّ : مَنْ ذا الّذي تَأَلّى علَيَّ أنْ لا أغفِرَ لفُلانٍ؟! فإنِّي قد غَفَرتُ لِفُلانٍ ، و أحْبَطْتُ عَملَ الثّاني بقولهِ: لا يَغفِرُ اللّه ُ لفُلانٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :روزى مردى گفت: به خدا قسم كه خداوند فلانى را نمى آمرزد! پس، خداوند عزّ و جلّ فرمود: كه بود كه بر من حتم كرد فلانى را نمى آمرزم؟! من آن كس را آمرزيدم و عمل [صالح] آن دومى را باطل گردانيدم، چون گفت: خداوند فلانى را نمى بخشد.
عنه صلى الله عليه و آله :كانَ رجُلٌ يُصَلّي ، فلمّا سَجَد أتاهُ رجُلٌ فَوَطئ على رَقبتِهِ ، فقالَ الـذي تَحتَهُ: و اللّه ِ، لا يَغْفِرُ لكَ اللّه ُ أبدا! فقالَ اللّه ُ عزّ و جلّ : تَأَلّى عَبدي أنْ لا أغْفِرَ لِعَبدي ، فإنّي قَد غَفَرتُ لَهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مردى نماز مى خواند و چون به سجده رفت يك نفر آمد و گردن او را لگد كرد. آن كه گردنش لگد شده بود گفت: و اللّه كه خداوند هرگز تو را نمى بخشد! پس خداوند عزّ و جلّ فرمود: بنده ام سوگند ياد كرد كه من بنده خود را نمى آمرزم ، اما من او را آمرزيدم.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ في فَضلِ الغُزاةِ ـ : و يُشَفَّعُ الرّجُلُ مِنهُم في سَبعينَ ألْفا مِن أهلِ بَيتِهِ و جِيرَتِهِ ، حتّى إنّ الجارَيْنِ يَخْتَصِمانِ أيُّهما أقرَبُ جِوارا، فيَقْعُدونَ مَعي و معَ إبراهيمَ عليه السلام على مائدةِ الخُلْدِ ، فيَنْظُرونَ إلى اللّه ِ تعالى في كُلِّ يَومٍ بُكْرَةً و عَشِيّا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در فضيلت جنگاوران ـ فرمود : يك نفر از آنان براى هفتاد هزار نفر از خاندان و همسايگان خود شفاعت مى كند، چندان كه دو همسايه بر سر اين كه كدام يك به او نزديكتر است با هم دعوا مى كنند. جنگاوران در كنار من و ابراهيم عليه السلام بر سر سفره جاودانگى مى نشينند و هر بام و شام به خداوند متعال نظر مى كنند.
عنه صلى الله عليه و آله ـ في قولِه تعالى: «وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ» ـ : يَتَجلّى لَهُم الرَّبُّ عزّ و جلّ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در تفسير آيه «و بيشتر از آن [نيز ]نزد ما هست» ـ فرمود : پروردگار عزّ و جلّ بر آنان تجلّى مى كند.
عنه صلى الله عليه و آله ـ و قد سُئلَ عن هذهِ الآيةِ «للّذينَ أحْسَنوا الحُسنى و زيـادةٌ» ـ : للّـذيـنَ أحْسَنوا العَملَ في الدُّنيا لَهُم الحُسْنى و هِيَ الجَنّةُ، و الزِّيادَةُ : النّظَرُ إلى وَجْهِ اللّه ِ الكريمِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به پرسش از اين آيه كه «براى آنان كه كار نيك مى كنند، نيكى است و چيزى افزون بر آن» ـ فرمود : براى آنان كه در دنيا كار نيك كنند «نيكى» است، كه همان بهشت است و «افزون بر آن» ، نظر كردن به وجه كريم خداست.
عنه صلى الله عليه و آله ـ أيضا ـ : يَنْظُرونَ إلى رَبِّهِم بِلا كَيفِيّةٍ و لا حُدودٍ و لا صِفَةٍ مَعلومَةٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در تفسير همين آيه ـ فرمود : به پروردگار خويش مى نگرند بى هيچ كيفيّتى و حدودى و صفتى شناخته شده .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مردمى از مشرق قيام مى كنند و زمينه حاكميت مهدى را فراهم مى آورند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهشت، در مشرقْ زمين است.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :إنّا أهلُ بَيتٍ اخْتارَ اللّه ُ لنا الآخِرَةَ على الدُّنيا، و إنَّ أهلَ بَيتي سيَلْقَونَ مِن بَعدي بَلاءً و تَشْريدا و تَطْريدا ، حتّى يأتيَ قَومٌ مِن قِبَلِ المَشرِقِ مَعَهُم راياتٌ سُودٌ فيَسْألونَ الحقَّ فلا يُعْطَوْنَهُ ، فيُقاتِلونَ فيُنْصَرونَ ، فيُعطَونَ ما سَألوا فلا يَقْبَلونَهُ ، حتّى يَدفَعُوها إلى رجُلٍ مِن أهلِ بَيتي ، يُواطئُ اسمُهُ اسمِي ··· فيَملِكُ الأرضَ فَيَمْلَأُها قِسْطا و عَدلاً كما مَلؤوها جَورا و ظُلْما ، فمَن أدْركَ ذلكَ مِنكُم أو مِن أعْقابِكُم فَلْيَأتِهِم و لَو حَبْوا على الثَّلْجِ ، فإنَّها راياتُ هُدىً .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ما خاندانى هستيم كه خداوند آخرت را به جاى دنيا برايمان برگزيد. پس از من، خاندانم با سختى و آوارگى و تبعيد رو به رو خواهند شد، تا آن كه از مشرقْ زمين مردمى قيام مى كنند با پرچمهاى سياه، كه حق را مى طلبند اما به آنان داده نمى شود، و از اين رو دست به جنگ مى زنند و پيروز مى شوند و آنچه خواسته اند به آنها داده مى شود، ليكن آن را نمى پذيرند، تا به مردى از خاندان من بسپارندش؛ مردى كه همنام من است ··· او فرمانرواى جهان مى شود و دنيا را پر از عدل و داد مى كند همچنان كه آن را پر از ظلم و بيداد كرده بودند. هر يك از شما، يا بازماندگان شما كه اين مردمان را درك مى كند به آنان بپيوندد، اگر چه با چهار دست و پا رفتن روى برف باشد ؛ زيرا آن پرچمها، پرچمهاى هدايت است.