عنه عليه السلام : عَجَبا لِلعاقِلِ ؛ كَيفَ يَنظُرُ إلى شَهوَةٍ يُعقِبُهُ النَّظَرُ إلَيها حَسرَةً ؟ ! .
امام على عليه السلام : شگفتا از خردمند، چگونه به شهوتى مى نگرد كه پيامد نگاه كردن به آن، افسوس خوردن است؟
امام على عليه السلام : خصلت خردمندان، قلّت شهوت و قلّت غفلت است.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لَيسَ العاقِلُ مَن يَعرِفُ الخَيرَ مِنَ الشَّرِّ ، و لكِنَّ العاقِلَ مَن يَعرِفُ خَيرَ الشَّرَّينِ .
امام على عليه السلام : خردمند كسى نيست كه نيك را از بد باز شناسد، بلكه خردمند كسى است كه از ميان دو بدى، آن را كه كمتر بد است بشناسد.
امام على عليه السلام : براى خردمند در هر كارى پرورش نفْس است.
امام على عليه السلام : براى خردمند در هر كارى نيكى و احسانى است؛ براى نادان در هر حالتى ضرر و زيانى.
امام على عليه السلام : در هر سخنى كه خردمند مى گويد، آثار هوشمندى و نجابت آشكار است.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : عَلَى العاقِلِ أن يُحصِيَ عَلى نَفسِهِ مَساوِيَها في الدِّين و الرَّأيِ و الأخلاقِ و الأدَبِ ، فيَجمَعَ ذلكَ في صَدرِهِ أو في كِتابٍ و يَعمَلُ في إزالَتِها .
امام على عليه السلام : بر خردمند است كه بديها و معايب نفْس خود در زمينه دين و انديشه و اخلاق و ادب را محاسبه كند و آنها را در سينه خود يا در دفترى ثبت نمايد و در از بين بردن آنها بكوشد.
امام على عليه السلام : خردمند وظيفه دارد كه براى معاد كار كند و توشه فراوان برگيرد.
امام على عليه السلام : سزاوار است خردمند پيوسته رايزنى كند و خود رأيى را فرو گذارد.
عنه عليه السلام : إنَّهُ لا بُدَّ لِلعاقِلِ مِن أن يَنظُرَ في شَأنِهِ ، فَلْيَحفَظْ لِسانَهُ ، وَ لْيَعرِفْ أهلَ زَمانِهِ .
امام على عليه السلام : خردمند بايد در كار خود بينديشد، پس، زبانش را نگه دارد و مردم روزگار خويش را بشناسد.