امام على عليه السلام : بزرگوار از آنچه فرومايه به آن افتخار مى كند، دورى مى نمايد.
امام على عليه السلام : بزرگوار هر گاه قدرت [بر انتقام]پيدا كند، گذشت مى كند و هر گاه مالى به دست آورد بخشش مى كند و هر گاه چيزى از او خواسته شود برآورده مى سازد.
امام على عليه السلام : بزرگوار ننگ را نمى پذيرد و همسايه (پناهنده) را گرامى مى دارد.
عنه عليه السلام : الكريمُ يَرى مَكارِمَ أفعالِهِ دَينا علَيهِ يَقضيهِ ، اللَّئيمُ يَرى سَوالِفَ إحسانِهِ دَينا لَهُ يَقتَضيهِ .
امام على عليه السلام : بزرگوار نيكو كاريهاى خود را دَينى به گردن خود مى داند كه بايد بپردازد و فرومايه احسانهاى گذشته خود را دَينى به گردن ديگران مى داند كه بايد پس بگيرد.
عنه عليه السلام : الكريمُ إذا احتاجَ إلَيكَ أعفاكَ و إذا احتَجتَ إلَيهِ كَفاكَ ، اللَّئيمُ إذا احتاجَ إلَيكَ أجفاكَ و إذا احتَجتَ إلَيهِ عَنّاكَ .
امام على عليه السلام : بزرگوار هر گاه به تو نيازمند شود،تو را معاف دارد و هر گاه تو به او نياز پيدا كنى، نياز تو را بر طرف سازد؛ فرومايه هر گاه به تو نياز پيدا كند، تو را به ستوه آورد و هر گاه به او نياز پيدا كنى، تو را به رنج و زحمت افكند.
عنه عليه السلام : الكريمُ يَعفُو مَع القُدرَةِ ، و يَعدِلُ في الإمرةِ ، و يَكُفُّ إساءَتَهُ ، و يَبذُلُ إحسانَهُ .
امام على عليه السلام : بزرگوار در زمان قدرتمندى گذشت مى كند و به هنگام حكومت عدالت پيشه مى كند، و از بدى كردن باز مى ايستد و احسان خود را نثار مى كند.
امام على عليه السلام : بزرگوار نزد خداوند شادمان و مأجور است و نزد مردم محبوب و محترم.
امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه آبروى خويش را با دارايىِ خود حفظ مى كند و فرومايه كسى است كه دارايىِ خويش را با آبرويش حفظ مى نمايد.
امام على عليه السلام : بزرگوار بنده نواز است.
امام على عليه السلام : وعده بزرگوار، نقد و بى درنگ است.