امام على عليه السلام : كمال، در دنيا ناياب است.
عنه عليه السلام : ـ في الشِّعرِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ :
و أَقمَعُهُم لِشَهوَتِهِ و حِرْصِهْ
و لا تَستَرخِصَنْ داءً لِرُخْصِهْ .
امام على عليه السلام ـ در شعرى منسوب به ايشان ـ فرمود :
و شهوت و آزمندى خود را بيشتر سركوب مى كند.
و هيچ دردى را، هر چند ناچيز باشد، دست كم مگير
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : كمالُ الرجُلِ بسِتِّ خِصالٍ : بِأصغَرَيهِ ، و أكبَرَيهِ ، و هيئَتَيهِ ؛ فأمّا أصغراهُ فقَلبُهُ و لِسانُهُ ، إن قاتَلَ قاتَلَ بجَنانٍ ، و إن تَكَلَّمَ تَكَلَّمَ بلِسانٍ ، و أمّا أكبَراهُ فعَقلُهُ و هِمَّتُهُ ، و أمّا هَيئَتاهُ فمالُهُ و جَمالُهُ .
امام على عليه السلام : كمال مرد به شش خصلت است: به دو عضو كوچك او و دو شى ء بزرگش و دو هيئت او. دو عضو كوچك او دل و زبان اوست؛ اگر بجنگد ، با دلش مى جنگد و اگر سخن بگويد، با زبانش سخن مى گويد. دو عضو بزرگ او، خرد و همّت اوست و دو هيئت او مال و جمال اوست.
عنه عليه السلام : الكمالُ في ثلاثٍ : الصَّبرُ علَى النَّوائبِ ، و التَّورُّعُ في المَطالِبِ ، و إسعافُ الطّالِبِ .
امام على عليه السلام : كمال در سه چيز است: شكيبايى در برابر مصائب، پارسايى در خواهشها و خواستها و كمك كردن به كمك خواه.
امام على عليه السلام : با خرد است كه نفْس به كمال مى رسد، با جهاد [نفس] است كه نفْس ساخته مى شود.
امام على عليه السلام : كمال آدمى، خرد اوست و ارزش او، فضل اوست.
امام على عليه السلام : كمال انسان، خرد است.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إذا كانت مَحاسِنُ الرجُلِ أكثَرَ مِن مَساوِيهِ فذلكَ الكامِلُ (التَّكامُلُ) ، و إذا كانَ مُتساوِيَ المَحاسِنِ و المَساوِي فذلكَ المُتَماسِكُ ، و إن زادَت مَساويهِ على مَحاسِنِهِ فذلكَ الهالِكُ .
امام على عليه السلام : هر گاه خوبيهاى آدمى از بديهاى او بيشتر باشد، او كامل است و هر گاه خوبيها و بديهايش برابر باشد، او خود را [از هلاكت] نگه داشته و اگر بديهايش بيشتر از خوبيهايش باشد، او هلاك شده است.
امام على عليه السلام : انسان كامل، كسى است كه جدّى او بر شوخى اش چيره باشد.
امام على عليه السلام : از كمال آدمى است كه آنچه را زيبنده او نيست فرو گذارد.