عنه عليه السلام ـ في الخُطبَةِ الشِّقشِقيَّةِ ـ : و طَفِقتُ أرتَئي بَينَ أن أصُولَ بِيَدٍ جَذّاءَ ، أو أصبِرَ على طِخيَةٍ عَمياءَ ، يَهرَمُ فيها الكَبيرُ ، و يَشِيبُ فيها الصَّغيرُ ، وَ يكدَحُ فيها مُؤمنٌ حتّى يَلقى رَبَّهُ !··· .
امام على عليه السلام ـ در خطبه شقشقيه ـ فرمود: و با خود انديشيدم كه آيا با دستى بريده (بى يار و ياور) حمله كنم يا آنكه در برابر اين تيرگى كور [و گمراه كننده پس از رسول خدا صلى الله عليه و آله ] شكيبا بمانم؛ تيرگى اى كه بزرگسال در آن پير مى شود و خرد سال مويش سپيد مى گردد و مؤمن در آن چندان رنج مى برد تا به ديدار پروردگارش بشتابد!
عنه عليه السلام : فبَعَثَ فيهِم رُسُلَهُ ، و واتَرَ إلَيهِم أنبياءَهُ ، لِيَستأدُوهُم مِيثاقَ فِطرَتِهِ ··· و يُرُوهُم آياتِ المَقدِرَةِ : مِن سَقفٍ فَوقَهُم مَرفوعٍ ، و مِهادٍ تَحتَهُم مَوضوعٍ ، و مَعايِشَ تُحيِيهِم ، و آجالٍ تُفنيهِم ، و أوصابٍ .
تُهرِمُهُم .
امام على عليه السلام : آنگاه فرستادگان خود را در ميان آنان برانگيخت و پيامبرانش را پياپى سوى ايشان فرستاد، تا از آنان بخواهند پيمان الهى را كه در فطرتشان است به جاى آورند،··· و نشانه هاى قدرت خدا را به ايشان نشان دهند: از آسمانى كه بر فراز سرشان بر افراشته شده است، تا زمينى كه زير پاهايشان نهاده شده و نعمت هايى كه زنده نگاهشان مى دارد و مرگ هايى كه نابودشان مى كند و گرفتارى ها و بيمارى هايى كه پيرشان مى گرداند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ثَلاثٌ مُهلِكاتٌ : طاعَةُ النِّساءِ ، و طاعَةُ الغَضَبِ ، و طاعَةُ الشَّهوَةِ .
امام على عليه السلام : سه چيز نابود كننده اند: فرمانبرى از زنان، فرمانبرى از خشم، و فرمانبرى از شهوت.
امام على عليه السلام : همانا بدعت هاى شبهه ناك نابود كننده اند، مگر اينكه خداوند [انسان را] از آنها حفظ كند.
عنه عليه السلام : دَعِ الحَسَدَ و الكِذبَ و الحِقدَ ؛ فإنَّهُنَّ ثَلاثَةٌ تَشينُ الدِّينَ و تُهلِكُ الرّجُلَ .
امام على عليه السلام : حسادت و دروغ و كينه را رها كن كه اين سه، دين [انسان] را لكّه دار مى كنند و آدمى را به نابودى مى كشانند.
امام على عليه السلام : مردم تا زمانى كه متفاوت باشند، همواره در خير و خوبى هستند و همين كه يكسان شدند نابود شوند.
عنه عليه السلام : خِدمَةُ الجَسَدِ إعطاؤه ما يَستَدعيهِ مِن المَلاذِّ و الشَّهَواتِ و المُقتَنَياتِ، و في ذلكَ هَلاكُ النَّفسِ .
امام على عليه السلام : خدمت تن به اين است كه آنچه از خوشى ها و خواهش ها و مال و منال مى خواهد به او بدهى و اين مايه نابودى جان است.
امام على عليه السلام : ناتوانى، نابودى به بار مى نشاند.
امام على عليه السلام : بپرهيز از آنكه مركب هاى طمع تو را به شتاب برانند و در آبشخورهاى هلاكت فرود آورند.
امام على عليه السلام : پيشينيان شما، در حقيقت، به سبب درازى آرزوها و از ياد بردن اجل هايشان به هلاكت در افتادند.