امام على عليه السلام : از جمله حقوق شخص دانشمند بر تو اين است كه [هر گاه در ميان جمعى بود ]بر همگان سلام كنى و به او نيز اختصاصا سلام گويى، روبه رويش بنشينى، در حضور او با دست و چشم و ابرو اشاره نكنى، در مخالفت با نظر او نگويى: «فلانى چنين گفته است». نزد او از كسى غيبت نكنى، در مجلسش در گوشى صحبت نكنى، جامه اش را نگيرى، اگر خسته بود، در سؤال كردن اصرار نورزى. از طول مجالسش به تنگ نيايى؛ زيرا حكايت همنشينى با او حكايت درخت خرمايى است كه انتظار مى كشى تا كى از آن چيزى براى تو بيفتد.
«و همچنين از مردم و جنبندگان و چارپايان رنگارنگ. اينچنين ، جز اين نيست كه از ميان بندگان خدا، تنها دانشمندان از او مى ترسند. همانا خداوند پيروزمند و آمرزنده است».
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ثَمَرَةُ العِلمِ العَمَلُ بِهِ .
امام على عليه السلام : ميوه دانش، به كار بستن آن است.
