احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

ايـمـان بـنـده به يقين نرسد، تا آنكه اعتمادش به آنچه نزد خداوند است ، بيش از آن باشد كه به داشته هاى خودش .

[ايـمـان ] روشـن تـريـن راه هـا اسـت و، چـراغـش روشـن تـر. بـا ايـمـان مـى تـوان بـراى اعـمـال شـايـسـتـه راه بـرد. و بـا اعـمـال صـالح مـى تـوان بـه ايـمـان دليل آورد.

(آثار) يقين مؤ من (به خدا و قيامت ) در عملش ديده مى شود و (آثار) شك منافق در كردارش پديدار مى گردد.

آن كـه نـهـان خـود را اصـلاح نـمـايد، خدا آشكار او را نيكو گرداند، و آن كه به كار دينش همّت گـمـارد، خـداونـد كار دنياى او را سامان دهد، و آن كه رابطه خود و خدا را نيكو گرداند، خداوند رابطه او و مردمان را نيكو دارد.

سـخـاوت بى خواستن بخشيدن است ، و آنچه به خواهش بخشند يا از شرم است و يا از بيم سخن زشت شنيدن .