احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

تفكر در فرجام كارها، انسان را از ناخوشى ها و حوادث ناگوار ايمن مى دارد.

كسى كه (خوب ) بينديشد بينا مى شود.

كـسـى كـه بـا بـيـنـايـى دلش مـى نـگـرد و بـا بـصـيـرت عـمـل مـى كـنـد، آغـاز كـارش ايـن اسـت كـه بـايـد بـدانـد آيـا عـمل او به ضرر اوست يا به نفع او؟ اگر به سود اوست ، حركت خود را ادامه بدهد و اگر به زيان اوست ، از حركت در مسيرى كه به زيان او مى انجامد، بازايستد.

خـدا بـيـامـرزد كـسـى را كه بينديشد و عبرت گيرد، عبرت گيرد و به بينايى و بصيرت دست يابد.

اگـر مـردم در عـظـمـت قـدرت و بـزرگـى نـعـمـت خـداونـد مـتـعـال تفكر و انديشه مى كردند، به راه راست بازمى گشتند و از مشقّت عذاب سوزان قيامت مى هراسيدند.

انـديـشـه آينه اى است شفاف ، و عبرت گيرى ، بيم دهنده اى است خيرخواه . و براى تاءديب نفس خويش ‍ همين بس كه از آنچه براى ديگران ناخشنودى ، بپرهيزى .

پـيش از آنكه سنجيده شويد خود را بسنجيد و پيش از آنكه به حسابتان برسند، خود به حساب خويش ‍ برسيد.

پرهيزگارى ، سرآمد خصلت هاى نيكو است .

از نافرمانى خدا در خلوتگاه ها بپرهيزيد زيرا آن كه بيننده است هم او داورى كننده است .

همانا ترس از خدا كليد درستكارى و صلاح انديشى است .