احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

خـشـم آتـشـى است ، افروخته ، هر كه آن را فرو خورد، آن را خاموش كرده است و هر كه رها كند، اوّل كسى است كه با آن آتش مى سوزد.

از خشم بپرهيز كه خشم لشگرى بزرگ از لشگرهاى شيطان است .

خشمت را فرو بر و هنگام دستيابى [به دشمن ] از او بگذر.

هـر كـس بـا بدكاران دشمنى ورزد و براى خوشنودى خداوند بر آنان خشم گيرد، خداى نيز به خاطر او به خشم آيد و در روز رستخيز خوشنودش گرداند.

پايه خداشناسى توحيد است .

آغـاز ديـن ، شـنـاخـت خـداسـت و كـمـال مـعـرفـت ، تـصـديـق بـه ذات او، و كـمـال تـصـديـق ، شـهـادت بـه يـگـانـگـى خـداسـت ، و كـمـال تـوحـيـد اخـلاص در عـقـيـده و عمل است .

در شـگـفـتـم از كـسـى كـه در خداوند به ترديد افتاده است ، در حالى كه آفريدگان خدا را مى بيند.

چگونه مى تواند خداى خود را وصف كند كسى كه از وصف مخلوقى مانند خود ناتوان است .

درك بـزرگـى آفريدگار براى تو، آفريده را در نگاهت كوچك مى نمايد [و عظمت چيزى را با عظمت خالق جهان مقايسه نمى كنى ].

سـتـايـش خـداونـدى را است كه از آثار قدرت و جلال كبرياييش آن قدر آشكار ساخته كه چشم از عـجـايـب قـدرتـش در حـيـرت فـرو رفته و انديشه هاى بلند انسان ها را از شناختن كنه صفاتش بازداشته است !