احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

آيـا مـرا فـرمان مى دهيد كه در قلمرو زمامدارى خود پيروزى را با ستم كارى بدست آورم ! بخدا سـوگـند هرگز چنين كارى نمى كنم مادامى كه شب و روز پشت سر هم مى آيند و مى روند و اگر مـال از آن مـن بـود، هـمـه مـردم را در تـقـسـيـم آن مـسـاوى مـى گـرفـتـم ، چـه رسـد بـه ايـن كـه مال قطعاً مال خداست .

[سـتـمـكـاران ] بـه شـبـهـت هـا كـار مى كنند و به راه شهوت مى روند، معروف چيزى است كه خود بشناسند و منكر آن است كه خود زشت بشمارند.

داورى در احـكـام خـدا را نـزد شـما مى آوردند، و از سوى شما به ديگران مى رسيد و هم به شما بـازمـى گـرديـد. پـس دست ستمكاران را بر خود گشاديد و رشته هاى كار خويش به دست آنان داديد و داورى در حكم الهى را در كف آنان نهاديد تا كارها به شبهت كنند و راه شهوت بسپرند.

روز دادخواهى ستمديده از ستمگر، سخت تر از روز بيدادگرى ستمگر بر ستمديده است .

ستمگرى گام ها را مى لغزاند، نعمت ها را مى گيرد و امت ها را هلاك مى كند.

هر كس شمشير ستم از غلاف بيرون كشد، خود با آن كشته شود.