امام صادق عليه السلام : كسى كه زكات نپردازد ، هنگام
فرارسيدن مرگ خواهان بازگشت [به زندگى ]مى شود و اين است[منظور ]سخن خداوند عزّوجلّ كه : «چون يكى از آنان را مرگ فرا رسد ، گويد : پروردگارا! مرا برگردانيد باشد كه براى جبران آنچه فرو گذاشتم كارى نيك انجام دهم» .
امام صادق عليه السلام : دزدان سه گروهند : كسى كه زكات ندهد، و كسى كه مهريه زنان را [بر خود ]حلال شمارد، و نيز كسى كه وام ستاند و قصد پرداختن آن را نداشته باشد .
«جز اين نيست كه صدقات (زكات) براى فقيران و مسكينان و تحصيلداران آن است و نيز براى به دست آوردن دل [مخالفان] و آزاد كردن بندگان و قرضداران و انفاق در راه خدا و در راه ماندگان و آن فريضه اى است از جانب خدا . و خدا دانا و حكيم است» .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «إنّما الصَّدَقاتُ للفُقَراءِ ...» ـ : الفَقيرُ الذي لا يَسأ لُ الناسَ ، والمِسكينُ أجهَدُ مِنهُ ، والبائسُ أجهَدُهُم .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «جز اين نيست كه صدقات براى فقيران است و...» ـ فرمود : فقير كسى است كه دست گدايى به سوى مردم دراز نمى كند و مسكين وضعش از فقير بدتر است و بائس از همه آنان بينواتر است.
امام صادق عليه السلام : نيكى كردن ، زكات نعمتهاست و وساطت كردن ، زكات جاه و مقام و بيماريها ، زكات بدنها و گذشت ، زكات پيروزى و هر چيزى كه زكاتش را بدهى ، از خطر نابودى در امان است .
امام صادق عليه السلام : تماميت روزه ، به دادن زكات (فطريه) است ، همچنان كه تماميت نماز به صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله مى باشد ؛ زيرا اگر كسى روزه بگيرد و زكات فطره را عمدا ندهد از روزه بى بهره است .
