امام صادق عليه السلام ـ درباره سؤال از اين سخنِ نقل شده از ابوذر كه : «سه چيز است كه مردم از آنها نفرت دارند و من دوستشان دارم : من مرگ و فقر و بلا را دوست دارم» ـ : اين مطلب آن گونه كه مردم (از سخن ابوذر) مى فهمند ، نيست . بلكه مقصود او اين است كه مرگ در راه طاعت خدا را خوشتر دارم ، تا زندگى توأم با معصيت خدا و فقر در طاعت خدا را دوست تر دارم ، تا توانگرى همراه با معصيت خدا و بلا و بيمارى در راه طاعت خدا را خوشتر دارم ، از تندرستى همراه با معصيت خدا .
امام صادق عليه السلام : فقير بودن و با ما بودن بهتراست ، از توانگر بودن و با غير ما بودن . و كشته شدن و با ما بودن بهتر است ، از زنده بودن و با غير ما بودن .
امام صادق عليه السلام : فقر ، مرگ سرخ است . راوى مى گويد : به ابو عبداللّه عليه السلام عرض كردم : (منظورتان) فقر دينار و درم است ؟ فرمود : نه ؛ بلكه (مرادم) فقر دينى است .
امام صادق عليه السلام : [در روز قيامت] خداوند،جلّ ثناؤه، همچنان كه برادرى از برادرش پوزش مى خواهد، از بنده مؤمن نيازمند خود در دنيا، پوزش مى خواهد و مى فرمايد: به عزّت و جلالم سوگند كه من تو را در دنيا از سر خواريت نزد من، محتاج نكردم. اكنون اين روپوش را بردار و ببين به جاى دنيا به تو چه داده ام. او روپوش را برمى دارد و مى گويد: با اين عوضى كه به من دادى مرا چه زيان كه در دنيا ، چيزهايى را از من گرفتى!
