احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام : تهمت زدن به زنان پاكدامن، از گناهان كبيره است ؛ زيرا خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد : «در دنيا و آخرت نفرين شده اند و آنان را عذابى بزرگ است» .

امام صادق عليه السلام : قتل نفس از گناهان كبيره است ؛ زيرا خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد : «و هر كه مؤمنى را از روى عمد بكشد سزايش همواره در دوزخ ماندن است و خدا بر او خشم مى گيرد و لعنتش مى كند و عذابى بزرگ برايش آماده كرده است» .

امام صادق عليه السلام : اصرار بر گناه به معناى ايمن دانستن خود از عذاب خداست و كسى جز زيانكاران ، خود را از مكر (عذاب و مهلت) خداوند ايمن نداند .

امام صادق عليه السلام : پدرم عليه السلام مى فرمود : هيچ چيز بيشتر از گناه دل را تباه نمى كند ؛ همانا دل با گناه درگير مى شود ولى گناه چندان به آن مى پردازد (سماجت مى كند) كه سرانجام بر آن چيره مى گردد، و دل واژگونه مى شود .

امام صادق عليه السلام : هر گاه آدمى گناهى كند نقطه سياهى در دلش پديد مى آيد . اگر توبه كرد آن نقطه پاك مى شود و اگر باز هم گناه كرد آن نقطه بزرگتر مى شود ، تا جايى كه همه دلش را فرا مى گيرد و زان پس هرگز روى رستگارى را نمى بيند .

امام صادق عليه السلام : خداوند هر نعمتى را كه به بنده اى داد از او نگرفت مگر به سبب گناهى كه سزاوار سلب آن نعمت شد .

امام صادق عليه السلام : همانا انسان گناهى مى كند و به سبب آن از نماز شب محروم مى شود . سرعت تأثير كار بد در آدمى از سرعت تأثير كارد در گوشت بيشتر است .

امام صادق عليه السلام : همانا مؤمن گناه مى كند و به سبب آن، از روزى محروم مى شود .

امام صادق عليه السلام : هيچ رگى [بر اثر تب و بيمارى] نزند و هيچ پايى به سنگ نخورد و هيچ سر درد يا مرضى رخ ندهد ، مگر در اثر گناه . اين فرموده خداوند عزّ و جلّ در كتاب اوست كه : «و هر مصيبتى كه به شما رسد ، به خاطر كارهايى است كه مى كنيد . و خدا از بسيارى در مى گذرد» . و گناهانى كه خداوند مى بخشد، بيشتر از گناهانى است كه از آنها باز خواست مى كند .

امام صادق عليه السلام : شمار كسانى كه بر اثر گناهان مى ميرند بيشتر از كسانى است كه به اجل مى ميرند .