احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام : دو ركعت نمازى كه ازدواج كرده مى خواند ، برتر از هفتاد ركعت نمازى است كه فرد عزب بخواند .

امام صادق عليه السلام : هركه از ترس تهي دستى ازدواج نكند ، به خداوند عزّ و جلّ گمان بد برده است . خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد : «اگر تهيدست باشند، خداوند از فضل خود توانگرشان مى سازد» .

امام صادق عليه السلام : هر كه عزبى را زن دهد ، از جمله كسانى است كه خداوند عزّ و جلّ در روز قيامت به او نظر مى افكند .

امام صادق عليه السلام : علّت آن كه مهر به عهده مرد است نه زن ، در حالى كه كار هر دو يكى است، اين است كه مرد ، وقتى كارش با زن تمام شد ، برمى خيزد و منتظر نمى ماند كه زن هم كامياب شود . اين است كه مهريه به عهده مرد نهاده شده است نه زن .

امام صادق عليه السلام : شومى و نا خجستگى زن ، زياد بودن مهريه او و نافرمانى از شوهرش است .

امام صادق عليه السلام : همانا زن طوق است ؛ پس بنگر كه چه طوقى به گردن مى افكنى . براى زن ارزش و بهايى نمى توان تعيين كرد ، نه براى خوب آنها و نه براى بدشان . زن خوب ، ارزشش طلا و نقره نيست، بلكه از طلا و نقره هم بهتر و ارزشمندتر است و زن بد ، ارزشش خاك نيست، بلكه خاك از او ارزشمندتر است .

امام صادق عليه السلام : از خانواده اى كه [در حقانيت شما شيعيان] ترديد دارند، زن بگيريد، اما به آنها زن ندهيد ؛ زيرا زن ، تربيت و خلق و خوى مرد را به خود مى گيرد و مرد، او را تحت تأثير دينِ خود قرار مى دهد .

امام صادق عليه السلام به نقل از پدرانش عليهم السلام : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به مردم فرمود : از خضراء الدمن (گياه روييده در خرابه) بپرهيزيد. گفته شد: اى رسول خدا! خضراء الدمن چيست؟ فرمود: زن زيبا رويى كه در خانواده اى فاسد رشد كرده است .

امام صادق عليه السلام : زنان سه دسته اند : يكى ، همه به سود توست و يكى ، هم به سود تو و هم به زيان توست و يكى ، همه به زيان توست و سودى برايت ندارد . آن زنى كه به سود توست، دوشيزه است و آن كه هم به سود توست و هم به زيان تو، بيوه زن است و آن كه به زيان توست و سودى برايت ندارد ، زنى است كه از شوهر قبلى، فرزند به دنبال دارد .

امام صادق عليه السلام : زن نسبت به شوهرِ سازگار خود سه نكته را بايد رعايت كند : حفظ كردن خود از هر گناه (آلودگى)، تا شوهرش در هر حال ، خوشايند يا ناخوشايند ، در دل به او اطمينان داشته باشد و [ديگر ]مراقبت از او و زندگى اش، تا شوهرش در صورتى كه لغزشى از وى سر زند، نسبت به وى عطوف و مهربان باشد و [سوم] اظهار عشق به او، با خوش زبانى و دلبرى و سر و وضع مناسب و خوشايند در نظر او .