الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن نَظَرَ إلى أبَوَيهِ نَظَرَ ماقِتٍ و هُما ظالِمانِ لَهُ، لم يَقبَلِ اللّه ُ لَهُ صلاةً .
امام صادق عليه السلام : هر كه به پدر و مادر خود ، گر چه به وى ستم كرده باشند ، با نگاه دشمنانه بنگرد ، خداوند از او نمازى را نمى پذيرد .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : و اللّه ِ إنّهُ لَيَأتِي على الرَّجُلِ خَمسونَ سَنةً و ما قَبِلَ اللّه ُ مِنهُ صلاةً واحِدَةً، فأيُّ شَيءٍ أشَدُّ مِن هذا ؟! و اللّه ِ إنّكُم لَتَعرِفُونَ مِن جِيرانِكم و أصحابِكُم مَن لَو كانَ يُصَلِّي لِبَعضِكُم ما قَبِلَها مِنهُ لاستِخفافِهِ بها، إنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ لا يَقبَلُ إلاّ الحَسَنَ ، فكيفَ يَقبَلُ ما يُستَخَفُّ بهِ .
؟ ! .
امام صادق عليه السلام : به خدا قسم ، [گاه ]انسان پنجاه سال عمر مى كند و خداوند حتى يك نماز از او نمى پذيرد و چه چيزى بدتر از اين؟! به خدا قسم ، شما از همسايگان و ياران خود كسانى را مى شناسيد كه اگر [به فرض] براى يكى از شما نماز مى خواندند، چون آن را سبك به جا مى آورند از آنها نمى پذيرفت . حال خداوند عزّ و جلّ جز «خوب» نمى پذيرد، چگونه چيزى را كه سبك شمرده شده است، بپذيرد؟!
امام صادق عليه السلام : نماز كسى كه مُسكر مى نوشد ، تا چهل روز پذيرفته نمى شود، مگر اين كه توبه كند .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن صَلّى و أقبَلَ على صلاتِهِ لَم يُحَدِّثْ نفسَهُ و لم يَسْهُ فيها، أقبَلَ اللّه ُ علَيهِ ما أقبَلَ علَيها، فربَّما رُفِعَ نِصفُها و ثُلثُها و رُبعُها و خُمسُها، و إنّما اُمِرَ بالسُـنَّةِ لِيُكَمَّلَ ما ذَهَبَ مِنَ المَكتوبَةِ .
امام صادق عليه السلام : هر كه نماز گزارد و به نمازش [با دل ]رو كند و با خودش فكر نكند و در نماز سهو و غفلت نكند ، تا وقتى كه به نماز رو دارد ، خداوند به او رو مى كند . گاه باشد كه نيمى از نماز، يا يك سوم آن، يا يك چهارمش و يا يك پنجم آن پذيرفته مى شود . به نمازهاى مستحب از آن رو دستور داده شده است تا آن مقدار از نمازهاى واجب را كه پذيرفته نشده، تكميل (جبران) كند .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّي لاَُحِبُّ للرجُلِ مِنكُم المؤمنِ إذا قامَ في صلاةٍ فَريضَةٍ أن يُقبِلَ بقَلبِهِ إلى اللّه ِ و لا يَشغَلَ قَلبَهُ بأمرِ الدنيا، فليسَ مِن مؤمِنٍ يُقبِلُ بِقَلبِهِ في صلاتِهِ إلى اللّه ِ إلاّ أقبَلَ اللّه ُ إلَيهِ بوَجهِهِ، و أقبَلَ بقُلوبِ المؤمنينَ إلَيهِ بالمَحَبَّةِ لَهُ بعدَ حُبِّ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ إيّاهُ .
امام صادق عليه السلام : دوست دارم كه فرد مؤمن شما هرگاه به نماز واجب مى ايستد ، با دل خويش به خداوند رو كند و دلش را مشغول امور دنيا نگرداند ؛ زيرا هيچ مؤمنى نيست كه در نمازش روى دل به خدا كند، مگر اين كه خداوند نيز به او توجّه كند و خداوند عزّ و جلّ او را دوست بدارد و محبّت دلهاىِ مؤمنان را نيز متوجّه او گرداند .
عنه عليه السلام : إذا قامَ العَبدُ إلى الصَّلاةِ أقبَلَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ علَيهِ بِوَجهِهِ، فلا يَزالُ مُقبِلاً علَيهِ
حتّى يَلتَفِتَ ثلاثَ مَرّاتٍ، فإذا التَفَتَ ثلاثَ مَرّاتٍ أعرَضَ عَنهُ .
امام صادق عليه السلام : هرگاه بنده به نماز ايستد ، خداوند عزّ و جلّ به او توجّه كند و پيوسته رو به او داشته باشد تا آن كه سه مرتبه متوجّه اين سو و آن سو شود . پس چون سه بار به هر سو نگريست ، خداوند از وى روى گرداند .
عنه عليه السلام : إذا أحرَمَ العَبدُ في صلاتِهِ أقبَلَ اللّه ُ علَيهِ بوجهِهِ، و يُوَكِّلُ بهِ مَلَكا يَلتَقِطُ القرآنَ مِن فِيهِ التِقاطا، فإن أعرَضَ أعرَضَ اللّه ُ عَنهُ، و وَكَلَهُ إلى المَلَكِ .
امام صادق عليه السلام : چون بنده براى نماز خود تكبيرة الإحرام گويد ، خداوند به او توجّه كند و فرشته اى بر وى گمارد كه هرچه از قرآن از دهانش خارج مى شود ، برمى گيرد ؛ پس ، هرگاه روى گرداند خداوند نيز از او رو بگرداند و او را به همان فرشته وا گذارد .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن صَلّى رَكعتَين يَعلَمُ ما يقولُ فيهِما، انصَرَفَ و لَيسَ بينَهُ و بينَ اللّه ِ ذَنبٌ .
امام صادق عليه السلام : هر كه دو ركعت نماز بخواند و بداند در آنها چه مى گويد ، نمازش كه تمام شد گناهى ميان او و خداوند باقى نماند .
عنه عليه السلام : إيّاكُم و الكَسَلَ؛ فإنّ رَبَّكُم رَحِيمٌ يَشكُرُ القَليلَ؛ إنَّ الرَّجُلَ لَيُصَلِّي الرَّكعتَينِ يُرِيدُ بِهِما وَجهَ اللّه ِ تعالى فَيُدخِلُهُ اللّه ُ بهِما الجَنَّةَ .
امام صادق عليه السلام : از تنبلى دورى كنيد ؛ زيرا پروردگار شما مهربان است و از [كار ]اندك نيز قدردانى مى كند . همانا آدمى دو ركعت نماز براى خدا مى گزارد و خداوند به واسطه آن دو ركعت او را به بهشت مى برد .
عنه عليه السلام : مَن قَبِلَ اللّه ُ مِنهُ صلاةً واحِدَةً لم يُعَذِّبْهُ، و مَن قَبِلَ مِنهُ حَسَنةً لَم يُعَذِّبْهُ .
امام صادق عليه السلام : هر كه خداوند يك نماز از او بپذيرد، عذابش نمى كند و از هركه يك كار نيك بپذيرد عذابش نمى كند .