امام صادق عليه السلام : صَلاةُ الرَّجُلِ جَماعَةً فِي المَسجدِ تَعدِلُ ثَمانِيَ و أرَبعينَ صَلاةً مُضاعَفَةً فِي المَسجِدِ ؛
امام صادق عليه السلام : نماز خواندن مرد به جماعت در مسجد ، برابر با چهل و هشت نماز ، [با پاداش ]دو چندان ، در مسجد است .
امام صادق عليه السلام : إنّي وَاللّه ِ ما آمُرُكُم إلاّ بِما نَأمُرُ بِهِ أنفُسَنَا فَعَلَيكُم بِالجِدِّ و الاِجتِهادِ ؛
امام صادق عليه السلام :به خدا سوگند من شما را به چيزى فرمان نمى دهم مگر آن كه خود را نيز بدان فرمان مى دهم ؛ پس بر شما باد كه تلاش و كوشش كنيد .
امام صادق عليه السلام :محبوب ترين برادرم كسى است كه عيب هايم را به من هديه كند .
امام صادق عليه السلام :سه چيز محبّت مى آورد : دين دارى ، تواضع و بخشش .
امام صادق عليه السلام : الأُنسُ في ثَلاثٍ : فِي الزَّوجَةِ المُوافِقَةِ و الوَلَدِ البارِّ و الصَّديقِ المُصافِي ؛
امام صادق عليه السلام :انس در سه چيز است : زن سازگار ، فرزند نيكوكار و دوست يكرنگ .
امام صادق عليه السلام : صَلاحُ حالِ التَّعايُشِ و التَّعاشُرِ مِل ءُ مِكيالٍ ثُلُثاهُ فِطنَةٌ و ثُلُثُهُ تَغافُلٌ ؛
امام صادق عليه السلام :سامان يافتن همزيستى و معاشرت ، به پيمانه اى پُر مى ماند كه دو سومش هوشمندى و يك سومش ناديده گرفتن [خطاى ديگران ]است .
امام صادق عليه السلام : لايَصيرُ العَبدُ عَبدا خالِصا لِلّهِ حَتّى يَصيرَ المَدحُ و الذَّمُّ عِنَدهُ سَواءٌ ؛
امام صادق عليه السلام :آدمى بنده خالص خدا نمى شود تا آن گاه كه ستايش و نكوهش نزد او يكسان شود .
امام صادق عليه السلام : مَن رَأى أخاهُ عَلى أمرٍ يَكرَهُهُ ، فَلَم يَرُدَّهُ عَنهُ ـ و هُو يَقدِرُ عَلَيهِ ـ فَقَد خانَهُ ؛
امام صادق عليه السلام :هر كه برادرش را در كارى ناپسند ببيند و بتواند او را از آن باز دارد و چنين نكند ، به او خيانت كرده است .
امام صادق عليه السلام : لايَنبَغي لِلمُؤمِنِ أن يَجلِسَ مَجلِسا يُعصَى اللّه ُ فيهِ و لايَقدِرُ عَلى تَغييرِهِ ؛
امام صادق عليه السلام :شايسته نيست مؤمن در مجلسى بنشيند كه در آن گناه مى شود و او توانايى تغيير دادن آن را ندارد .
امام صادق عليه السلام :هر كه خوش دارد دعايش مستجاب شود ، بايد كسب خود را حلال كند .