در پاسخ به اين سؤال كه راه رسيدن به آسايش چيست؟ فرمودند: مخالفت با هوا وهوس. عرض شد: پس، چه وقت انسان به آسايش مى رسد؟ فرمودند: در نخستين روزورودش به بهشت.
نشاط در ده چيز است: پياده روى، سوارى، آب تنى (شنا)، نگاه كردن به سبزى، خوردن و آشاميدن، آميزش، مسواك كردن، شستن سر با خطمى، نگاه كردن به زن زيباو گفتگوى حكيمانه.
چه چيز مانع مى شود كه هر گاه بر يكى از شما غم و اندوه دنيايى رسيد، وضو بگيرد وبه سجده گاه خود رود و دو ركعت نماز گزارد و در آن دعا كند؟ مگر نشنيده اى كه خداوندمى فرمايد: «از صبر و نماز مدد بگيريد»؟
حريص از دو خصلت محروم و با دو خصلت همراه است: از قناعت محروم است و درنتيجه آسايش را از دست مى دهد، از راضى بودن محروم است، در نتيجه يقين را ازدست مى دهد.
هر كس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد كسب خود را حلال كند و حق مردم رابپردازد. دعاى هيچ بنده اى كه مال حرام در شكمش باشد يا حق كسى بر گردنش باشد،به درگاه خدا بالا نمى رود.