- صفحه اصلی
- احادیث معصومین
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام
احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام17430 حدیث
امام على عليه السلام : هر كه از امر ما پيروى كرد پيشى گرفت و هر كه به كشتيى جز ما سوار شد غرقه گشت.


امام على عليه السلام : ما «باب حطّة» هستيم و آن «باب السّلام» است، هر كه از آن درآيد نجات يابد و هر كه از آن كنار مانَد هلاك شود.


امام على عليه السلام : هان، علمى كه آدم آن را فرود آورد و هر آن چه پيامبران تا واپسينِ ايشان بدان ترجيح داده مى شوند در عترت خاتم پيامبران و مرسلان قرار دارد، پس كجا شما را حيران و سرگردان كرده اند و به كجا روانيد؟ اى گروه پيمان شكن از نسل اصحاب سفينه (نوح)! سفينه هم نظير همان است كه در ميان شماست، پس همان طور كه در آن ماجرا آنان كه بايد نجات يافتند در ميان شما نيز همان ها كه بايد، نجات مى يابند، به پيمانم سوگند، واى به حال كسى كه از آنها بر كنار ماند، آنان در ميان شما همچون اصحاب كهف هستند و چونان «باب حطّة»، آنها دروازه سلامتند پس همگى به سلامت در آييد و از گامهاى شيطان پيروى مكنيد.


امام على عليه السلام : هان، خاندان محمّد همچون اختران آسمان است كه هر گاه يكى
ناپديد شود ديگرى پيدا آيد.



امام على عليه السلام : پيامبر صلي الله عليه و آله بر من وارد شد در حالى كه من در بستر خفته بودم. حسن ـ ياحسين ـ آب خواست. پيامبر صلي الله عليه و آله به سوى گوسفندمان رفت كه شيرش كم شده بود. پيامبر صلي الله عليه و آله آن را دوشيد و شير از پستانش جارى شد. حسن سوى پيامبر رفت ولى پيامبر او را دور كرد. فاطمه عرض كرد: يا رسول اللّه ! گويى، آن يك را بيشتر دوست مى دارى؟ حضرت صلي الله عليه و آله فرمود: چنين نيست، بلكه او زودتر آب خواسته بود. سپس فرمود: من و تو و اين دو و اين كه در بستر است در روز رستاخيز در يك جا خواهيم خفت.


امام على عليه السلام : پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله مرا آگاهانيد كه نخستين كسانى كه به بهشت در مى آيند من هستم به همراه فاطمه، حسن وحسين. من عرض كردم: يا رسول اللّه ! دوستداران ما چه؟ فرمود: پشت سر شما به بهشت در خواهند آمد.


امام على عليه السلام : خداوند به فرمانبرى از رسول فرمان داده است زيرا كه او معصوم و پاك است و به معصيتِ او فرمان نمى دهد. خداوند به فرمانبرى از اولى الامر فرمان داده، چه، آنها معصوم و پاك هستند و به معصيتِ او فرمان نمى دهند.

تَطهيرًا » ؟! فَقَد طَهَّرَنا مِنَ الفَواحِشِ ما ظَهَرَ مِنها وما بَطَنَ ، فَنَحنُ عَلى مِنهاجِ الحَقِّ

امام على عليه السلام : همانا خداوند عز و جل ما اهل بيت را برترى داده است و چگونه چنين نباشد حال آن كه خداوند عز و جل در كتابش فرموده است: «اِنَّما يُريدُ اللّه ُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَيْتِ ويُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً» ؟! خداوند ما را از پليديهاى پنهان
و پيدا پاك كرده است پس ما راه حقّ را مى پوييم.



امام على عليه السلام : ـ در سفارشش به كميل ـ : اى كميل! ما، ثقل اصغر هستيم و قرآن، ثقل اكبر. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله اين سخن را به گوش مردم رساند آن گاه كه آنها را براى نماز جماعت در روز فلان در فلان وقت، هفت روز گرد آورده بود و در آن نداى نماز سر مى دادند و در اين هنگام هيچ كس نبود كه حاضر نشود. پيامبر بر منبر بالا رفت و خداى را حمد و سپاس گزارد و فرمود: اى گروه مردم! من از سوى خودم نه، كه از سوى خداوند عزّوجل به شما خبر مى دهم و هر كه به خدا دروغ بندد آتش در پى او خواهد آورد. پيامبر سپس مرا خواند و من از منبر بالا رفتم. او مرا در برابر خود ايستاده نگاه داشت در حالى كه سر من بر سينه اش بود و حسن و حسين در راست و چپ او قرار داشتند. سپس فرمود: اى گروه مردم! جبرئيل از سوى خداوند متعال كه هم خداى من است و هم خداى شما به من دستور داده است كه به آگاهى شما برسانم قرآن، ثقل اكبر است و اين جانشين من و دو پسرم و آنان در پى ايشان از پشت آنها مى آيند و در بردارنده وصاياى ايشان هستند، ثقل اصغر مى باشند. ثقل اكبر، گواه ثقل اصغر و ثقل اصغر، گواه ثقل اكبر است و هر يك از آن دو، ملازم ديگرى است و از آن جدايى نپذيرد تا بر خدا وارد شوند و خداوند ميان آن دو و بندگان حكم كند.

والأَنصارِ ـ : أنشُدُكُمُ اللّه َ ، أتَعلَمونَ أنَّ رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله قامَ خَطيبًا ولَم يَخطُب بَعدَها وقالَ : يا أيُّهَا النّاسُ ، إنّي قَد تَرَكتُ فيكُم أمرَينِ لَن تَضِلّوا ما تَمَسَّكتُم بِهِما : كِتابَ اللّه ِ و (عِترَتي) أهلَ بَيتي ، فَإِنَّهُ قَد عَهِدَ إلَيَّ اللَّطيفُ الخَبيرُ أنَّهُما لَن يَفتَرِقا حَتّى يَرِدا عَلَيَّ الحَوضَ ، فَقالوا : اللّهُمَّ نَعَم ، قَد شَهِدنا ذلِكَ كُلَّهُ مِن رَسولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله

عمر بن ابى سلمه به نقل از امام على عليه السلام ـ در جمع لشكريان خود از مهاجران و انصار ـ : شما را به خدا سوگند آيا مى دانيد كه پيامبر خدا صلي الله عليه و آله در واپسين
خطبه خود فرمود: اى مردم! من در ميان شما دو امر به يادگار مى نهم كه تا زمانى كه به آن دو چنگ در زنيد هرگز گمراه نشويد: كتاب خدا و (عترت من) اهل بيتم. خداوند داناى كاردان با من عهد كرده است كه اين دو از يكديگر
جدايى نپذيرند تا كنار حوض كوثر بر من وارد شوند؟ همگى گفتند: به خدا چنين است، ما گواهى مى دهيم كه اين همه از پيامبر است.


- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث

تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685