احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام17430 حدیث

امام على عليه السلام: اَ لْبَخِيلُ يَبْخَلُ عَلى نَفْسِهِ بِالْيَسيرِ مِنْ دُنْياهُ، وَ يَسْمَحُ لِوُرّاثِهِ بِكُلِّها؛

بَخيل، حتى كمترين بهره اى از دارايى دنيايش را از خودش، دريغ مى كند؛ ولى به ناچار، همه آن را براى وارثانش مى گذارد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701279

نمایش منبع

امام على عليه السلام: غَشَّكَ مَنْ اَرْضاكَ بِالْباطِلِ وَ اَغراكَ بِالْمَلاهى وَ الْهَزْلِ؛

هر كس تو را با باطل خشنود سازد و به كارهاى سرم گرم كننده و غير جدّى تشويق كند، به تو خيانت كرده است.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701284

نمایش منبع

امام على عليه السلام: اَلذُّنوبُ الدّاءُ، وَ الدَّواءُ الاِْسْتِغفارُ، وَ الشِّفاءُ اَنْ لا تَعودَ؛

گناهان، درد هستند و استغفار، داروست و درمان [گناهان] به اين است كه ديگر تكرار نشوند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701287

نمایش منبع

امام على عليه السلام: ـ مِنْ كَلامِهِ قَبْلَ شَهادَتِهِ ـ : اِنْ اَبْقَ فَاَنا وَلىُّ دَمى، وَ اِنْ اَفْنَ فَالفَناءُ ميعادى، وَ اِنْ اَعْفُ فَالْعَفْوُ لى قُربَةٌ وَ هُوَ لَـكُمْ حَسَنَةٌ، فَاعْفوا «اَ لا تُحِبُّونَ اَنْ يَغْفِرَ اللّه لَـكُمْ»؛

امام على عليه السلام قبل از شهادتشان فرمودند: اگر زنده ماندم خودم صاحب اختيار خون خودم هستم و اگر رفتم، مرگ، وعده گاه من است. اگر او (قاتلم) را ببخشم، اين بخشش، براى من، موجب قرب به خداست و شما هم اگر او را ببخشيد، اين بخشش، برايتان موجب ثواب خواهد بود. پس درگذريد «آيا دوست نداريد كه خدا از شما درگذرد؟».

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701300

نمایش منبع

امام على عليه السلام : اِنَّ النَّبىَّ صلي الله عليه و آله اَبْصَرَ رَجُلاً لَهُ وَلَدانِ فَقَـبَّلَ اَحَدَهُما وَ تَرَكَ الآْخَرَ . فَقالَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله : فَهَلاّ واسَيْتَ بَيْنَهُما ؛

پيامبر صلي الله عليه و آله كسى را ديدند كه دو فرزند داشت . يكى را بوسيد و ديگرى را رها كرد . پيامبر خدا به او فرمودند : چرا ميان آنان يكسان عمل نكردى؟

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701309

نمایش منبع

امام على عليه السلام: حُسْنُ الصَّبْرِ طَليعَةُ النَّصْرِ؛

خوبْ صبورى كردن، سپيده دمِ پيروزى است.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701312

نمایش منبع

امام على عليه السلام: يا بُنَيَّ، اِصْبِرْ عَلَى الْحَقِّ وَ اِنْ كانَ مُرّا؛

فرزندم! در راه حق، صبور باش، حتّى اگر [صبورى] تلخ باشد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701314

نمایش منبع

امام على عليه السلام : اِعْلَموا ا? نَّهُ لَيْسَ لِهذَا الْجِلْدِ الرَّقيقِ صَبْرٌ عَلَى النّارِ، فَارْحَموا نُفوسَكُمْ فَإِنَّكُمْ قَدْ جَرَّبْتُموها فى مَصائِبِ الدُّنْيا. أَفَرَأَيْتُمْ جَزَعَ أَحَدِ كُمْ مِنَ الشَّوْكَةِ تُصيبُهُ وَ الْعَثْرَةِ تُدْميهِ وَ الرَّمْضاءِ تُحْرِقُهُ؟! فَكَيْفَ إِذا كانَ بَيْنَ طابِقَيْنِ مِنْ نارٍ ضَجيعَ حَجَرٍ، وَ قَرينَ شَيْطانٍ؟

بدانيد كه اين پوست نازك، تحمّل آتش را ندارد، پس به خودتان رحم كنيد. شما در مصيبت هاى دنيا آزمايش كرده ايد كه وقتى خارى به بدن يكى از شما مى رود و يا به زمين مى خورد و خونى مى شود و يا شن هاى داغ پايش را مى سوزاند، چگونه بيتابى مى كند؟! پس، چگونه خواهد بود اگر ميان دو لايه از آتش قرار گيرد و هم بسترش سنگ و همدمش شيطان باشد؟!.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701317

نمایش منبع

امام على عليه السلام : شيعَتُنَا الْمُتَباذِلونَ فى وِلايَتِنا، اَ لْمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا اَلْمُتَزاوِرونَ فى اِحياءِ اَمْرِنا اَلَّذينَ اِنْ غَضِبوا لَمْ يَظْلِموا وَ اِنْ رَضوا لَمْ يُسْرِفوا، بَرَكَةٌ عَلى مَنْ جاوَروا سِلْمٌ لِمَنْ خالَطوا؛

شيعيان ما كسانى اند كه در راه ولايت ما بذل و بخشش مى كنند، در راه دوستى ما به يكديگر محبّت مى نمايند، در راه زنده نگه داشتن امر و مكتب ما به ديدار هم مى روند. چون خشميگين شوند، ظلم نمى كنند و چون راضى شوند، زياده روى نمى كنند، براى همسايگانشان مايه بركت اند و نسبت به هم نشينان خود در صلح و آرامش اند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701329

نمایش منبع

امام على عليه السلام: ـ فى قَوْلِهِ تَعالى: «نَحْنُ قَسَمْنا بَيْنَهُمْ مَعيشَتَهُمْ...»ـ : اَخْبَرَنا سُبْحانَهُ اَنَّ الاِْجارَةَ اَحَدُ مَعايِشِ الْخَلْقِ، اِذْ خالَفَ بِحِكْمَتِهِ بَيْنَ هِمَمِهِمْ وَ اِرادَتِهِمْ وَ سائِرِ حالاتِهِمْ، وَ جَعَلَ ذالِكَ قِواما لِمَعايِشِ الْخَلْقِ، وَ هُوَ الرَّجُلُ يَسْتأْجِرُ الرَّجُلَ ... وَ لوْ كانَ الرَّجُلُ مِنّا يُضْطَرُّ اِلى اَنْ يَـكونَ بَنّاءً لِنَفْسِهِ اَوْ نجّارا اَوْ صانِعا فى شَىْ ءٍ مِنْ جَميع اَنْواعِ الصَّائِعِ لِنَفْسِهِ ... مَا استَقامَتْ اَحوالُ الْعالَمِ بِتِلْكَ، وَ لاَ اتَّسَعوا لَهُ وَ لَعَجَزُوا عَنْهُ، وَ لكِنَّهُ اَتْقَنَ تَدْبيرَهُ لِمُخالَـفَتِهِ بَيْنَ هِمَمِهِمْ، وَ كُلٌّ ما يَطلُبُ مِمّا تَنْصرِفُ اِلَيْهِ هِمَّتُهُ مِمّا يَقومُ بِهِ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ وَ لِيَسْتَغْنىَ بَعْضُهُمْ بِبَعْضٍ فى اَبْوابِ الْمَعايِشِ الَّتى بِها صَلاحُ اَحْوالِهِمْ؛

درباره آيه «ما روزى آنان را ميانشان تقسيم مى كنيم»، فرمودند: خداوند پاك، با اين آيه به ما خبر داده كه پيمانكارى، يكى از راه هاى معيشت مردمان است؛ زيرا خداوند، با حكمت خود، همّت ها و خواست ها و ديگر احوال ايشان را متفاوت قرار داد و اين تفاوت را مايه قوام معيشت مردمان ساخت كه انسانى، انسان ديگر را به خدمت مى گيرد ... ؛ چرا كه اگر هر يك از ما ناچار مى شد كار بنّايى يا نجّارى و يا صنعتگرى و يا ديگر كارهاى خويش را خودش انجام دهد، با اين وضعيت، كارهاى دنيا رو به راه نمى شد و آنها فرصتش را نيز نداشتند و از انجام دادن آن ناتوان بودند. اما خداوند، تدبيرى دقيق به كار بست كه خواست هايشان را گوناگون ساخت، به گونه اى كه خواست هر كس به چيزهايى تعلّق مى گيرد كه ديگران آنها را انجام مى دهند و نياز هر كدام در زندگى، با كمك ديگرى، به همان صورتى كه مناسب حال اوست، برآورده مى شود.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701330

نمایش منبع