احادیث امام باقر علیه السلام1811 حدیث

عنه عليه السلام : العَجَبُ كلُّ العَجَبِ للمُصَدِّقِ بِدارِ الخُلودِ و هُوَ يَعمَلُ لِدارِ الغُرورِ ! .

امام باقر عليه السلام : شگفتى تمام از كسى است كه سراى جاودانگى را باور دارد و براى سراى فريب كار مى كند!

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24012017

نمایش منبع

عنه عليه السلام : العَجَبُ كلُّ العَجَبِ لِلمُختالِ الفَخورِ الَّذي خُلِقَ مِن نُطفَةٍ، ثُمّ يَصيرُ جِيفَةً، و هُوَ فيما بَينَ ذلِكَ لا يَدري كَيفَ يَصنَعُ .

امام باقر عليه السلام : شگفتى تمام از متكبّرِ فخر فروشى است كه از نطفه اى آفريده شده و سپس به مردارى تبديل مى شود و در اين ميان نمى داند كه چگونه رفتار كند!

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24012018

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : مَن هَمَّ بِشَيءٍ مِنَ الخَيرِ فلْيُعَجِّلْهُ، فإنَّ كُلَّ شَيءٍ فيهِ تَأخيرٌ فإنَّ لِلشَّيطانِ فيهِ نَظرَةً .

امام باقر عليه السلام : هر كه قصد كار خيرى كند، زود آن را انجام دهد؛ زيرا در هر چيز كه تأخير افتد، شيطان در آن مهلتى پيدا كند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24012067

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «اِعلَموا أَنَّ اللّه َ يُحْيي الأَرضَ بَعدَ مَوتِها» ـ : يُحيِيها اللّه ُ عَزَّ و جلَّ بِالقائمِ عليه السلام بَعدَ مَوتِها، (يَعني) .بِمَوتِها كُفرَ أهلِها، و الكافِرُ مَيِّتٌ .

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «بدانيد كه خدا زمين را بعد از مردنش زنده مى كند» ـ فرمود : خداوند عزّ و جلّ زمين را بعد از آن كه مُرد، به وسيله قائم عليه السلام زنده مى كند. مقصود از مرگِ زمين، كفر ساكنان آن است و كافر [در حقيقت ]مردار است.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24012116

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : ما أوسَعَ العَدلَ ! إنَّ النّاسَ يَستَغنُونَ إذا عُدِلَ عَلَيهِم .

امام باقر عليه السلام : چه گسترده است دامنه عدالت! اگر عدالت در جامعه اجرا شود، مردم بى نياز مى شوند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24012123

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إيّاكُم و الخُصومَةَ ؛ فإنَّها تُفسِدُ القَلبَ و تُورِثُ النِّفاقَ .

امام باقر عليه السلام : از ستيزه گرى دورى كنيد؛ زيرا اين كار دل را تباه مى كند و نفاق به بار مى آورد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24012168

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنَّ أوَّلَ ما استَحَلَّ الاُمَراءُ العَذابَ لِكِذبَةٍ كَذَبَها أنَسُ بنُ مالكٍ عَلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : سَمَّرَ يَدَ رَجُلٍ إلَى الحائطِ، و مِن ثَمّ استَحلَّ الاُمَراءُ العَذابَ .

امام باقر عليه السلام : نخستين چيزى را كه اميران روا شمردند، شكنجه بود، علّتش هم دروغى است كه انس بن مالك به رسول خدا صلى الله عليه و آله بست و نقل كرد كه آن حضرت دست مردى را به ديوار ميخ زد. از اين جا بود كه اُمرا شكنجه دادن را روا شمردند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24012224

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : أوَّلُ مَن شُقَّ لِسانُهُ بِالعَرَبِيّةِ إسماعيلُ بنُ إبراهيمَ عليهما السلام و هُوَ ابنُ ثَلاثَ عَشَرَةَ سَنَةً ، و كانَ لِسانُهُ عَلى لِسانِ أبيهِ و أخيهِ ، فهُوَ أوَّلُ مَن نَطَقَ بِها ، و هُوَ الذَّبيحُ .

امام باقر عليه السلام : نخستين كسى كه به عربى زبان گشود، اسماعيل پسر ابراهيم بود كه سيزده سال داشت. او [پيشتر] زبان پدر و برادرش را داشت. او نخستين كسى است كه به زبان عربى سخن گفت و او همان ذبيح است.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24012274

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : لَمّا اُسرِيَ بِرَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله إلَى السَّماءِ فبَلَغَ البَيتَ المَعمورَ و حَضَرَتِ الصَّلاةُ فأذَّنَ جَبرئيلُ و أقامَ ، فتَقَدَّمَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ، و صَفَّ المَلائكَةُ و النَّبِيّونَ خَلفَ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله .

امام باقر عليه السلام : شبى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله به آسمان برده شد، به بيت المعمور رسيد و وقت نماز شد. جبرئيل اذان و اقامه گفت. رسول خدا صلى الله عليه و آله به امامت ايستاد و فرشتگان و پيامبران در پشت سر محمّد صلى الله عليه و آله صف كشيدند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24012278

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ في قولِهِ تَعالى : «و مَن يُؤْتَ الحِكمَةَ فقَدْ اُوتِيَ خَيرا كَثيرا» . ـ : المَعرِفَةُ .

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «و هركه حكمت داده شود، هر آينه خير فراوان داده شده است» ـ فرمود : يعنى شناخت.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24012299

نمایش منبع