کتابخانه احادیث شیعه
پرینت احادیث

احادیث امام صادق علیه السلام6388 حدیث

امام صادق عليه السلام : شخص ديندار ، . . . حسادت را رها كرده است . در نتيجه ، دوستى پديدار شده است .
امام صادق عليه السلام : هرگاه بيم و اميد در دلى جمع شود ، بهشت برايش واجب
مى گردد. پس هرگاه به نماز ايستادى، با دل خود به خداوند عز و جل روى بياور؛ زيرا هيچ بنده مؤمنى در نمازش با دل خود به خداوند روى نمى آورد و او را به دعا نمى خواند ، مگر آن كه خداوند عز و جل ، دل هاى مؤمنان را متوجّه او مى سازد و افزون بر دوستى آنان نسبت به او ، با بهشت [نيز ]تأييدش مى كند .
امام صادق عليه السلام : دوست دارم كه مؤمن شما هرگاه به نماز ايستاد ، با دل خود به خداى متعال ، روى بياورد و دلش او را به امور دنيا مشغول نكند ؛ چون هيچ مؤمنى در نماز با همه قلبش به خدا روى نمى آورد ، مگر آن كه خداوندْ با وجه [كريم ]خود ، به او روى خواهد آورد و پس از آن كه خداوندْ او را دوست داشت ، دل هاى مؤمنان را نيز متوجّه او خواهد ساخت .
امام صادق عليه السلام : امير مؤمنان ، على عليه السلام ، به يارانش مى فرمود : هر كس ميان اذان و اقامه، سجده كند و بگويد: «پروردگارا! از سرِ خوارى، افتادگى و فرمانبردارى برايت سجده كردم» ، خداوند متعال مى گويد : «اى ملائكه من ! به عزّت و جلالم سوگند كه محبّت او را در دل هاى مؤمنان ، و شكوه او را در دل هاى منافقان ، خواهم نهاد» .
امام صادق عليه السلام : اگر مى خواهى دوستى برادرت برايت خالص شود ، با او [زياد ]شوخى مكن ، بگو مگو منما ، بر او فخر مفروش و با او دشمنى مَوَرز .
امام صادق عليه السلام : سه چيز ، دوستى به بار مى آورد : ديندارى ، فروتنى و بخشش.
امام صادق عليه السلام : نهان مردم را مكاو ، كه بى دوست مى مانى .
امام صادق عليه السلام ـ به ابو بصير ـ : اى ابو محمّد! از دينِ مردمان بازجويى مكن ، كه بى دوست مى مانى .
امام صادق عليه السلام : هركه تنها با افراد بى عيب برادرى كند ، دوستانش اندك شوند .
امام صادق عليه السلام : در دنيا جوياى چهار چيز مباش كه آنها را نخواهى يافت ، حال آن كه به آنها نيازمندى : عالمى كه علم خود را به كار بندد ، پس بى عالم مى مانى ؛ عملى پاك از رياكارى ، كه در اين صورت ، بى عمل مى مانى ؛ غذايى دور از شبهه [حُرمت] ، كه بى غذا مى مانى ؛ و دوستى بى عيب ، كه بى دوست مى مانى .
حدیث روز

امام على عليه‏ السلام:

إنّي اُحَذِّرُكُمُ الدُّنيا ؛ فَإِنَّها حُلوَةٌ خَضِرَةٌ، حُفَّت بِالشَّهَواتِ ، وتَحَبَّبَت بِالعاجِلَةِ ، وراقَتبِالقَليلِ ، وتَحَلَّت بِالآمالِ ، وتَزَيَّنَت بِالغُرورِ . لا تَدومُ حَبرَتُها، ولا تُؤمَنُ فَجعَتُها ، غَرّارَةٌ ضَرّارَةٌ ، حائِلَةٌ زائِلَةٌ ، نافِدَةٌ بائِدَةٌ ، أكّالَةٌ غَوّالَةٌ؛

من، شما را از دنيا برحذر می‌دارم؛ زيرا كه دنيا شيرين و خرّم است و تمايلات نفسانى آن را در ميان گرفته است؛ با لذّت‏هاى زودگذرش دل می‌بَرَد و با [متاع] اندكِ خود، جلوه‏‌گرى می‌کند؛ به آرزوها آراسته است و با زيور فريب، خود را می‌آرايد؛ ناز و نعمتش پايدار نيست و از مصائب آن، ايمنى نيست؛ گول‌زننده است و آسيب‌‏رسان؛ دگرگون‌شونده است و زوال‏‌پذير؛ پايان‏‌پذير است و نابودشونده؛ آدمخوار است و مرگبار.

تحف العقول، ص 180

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685