کتابخانه احادیث شیعه
پرینت احادیث

احادیث امام صادق علیه السلام6388 حدیث

امام صادق عليه السلام : خداوند عزّ و جلّ به داوود عليه السلام وحى فرمود: «اگر نبود كه از بيت المال مى خورى و با دستت كارى نمى كنى، چه نيكو بنده اى بودى»، پس داوود عليه السلام چهل بامداد گريست. آن گاه خداوند عزّ و جلّ به آهن وحى كرد: براى بنده ام داوود نرم شو. و چون خداوند متعال آهن را در دست داوود نرم گردانيد، او روزى يك زره مى بافت و آن را به هزار درهم مى فروخت. پس سيصد و شصت زره بافت و آنها را به سيصد و شصت هزار درهم فروخت و بدين ترتيب از بيت المال بى نياز شد.
امام صادق عليه السلام : در طلب معاش خود كاهلى نورزيد؛ زيرا پدران شما در پى آن مى دويدند و آن را مى طلبيدند.
امام صادق عليه السلام ـ آنگاه كه سؤال كردند: چرا اصحاب عيسى عليه السلام روى آب راه مى رفتند، اما اصحاب محمّد صلى الله عليه و آله راه نمى رفتند؟ ـ فرمود : چون اصحاب عيسى عليه السلام ، از طلب معاش بى نياز شدند، اما اينان، در بند معاش بودند.
امام صادق عليه السلام : درآمد حرام [اثرش] در نسل آشكار مى شود.
امام صادق عليه السلام : هر كه در طهارت و نماز خود تنبلى ورزد، در كار آخرتش به خيرى نمى رسد و هر كه در آنچه معيشت او را به سامان مى آورد تنبلى ورزد، در كار دنيايش به خيرى دست نمى يابد.
امام صادق عليه السلام : اگر پاداش دادن [در برابر كار ]از خداست، ديگر تنبلى چرا؟!
امام صادق عليه السلام : از آدم تنبل كمك مگير و با ناتوان مشورت مكن.
امام صادق عليه السلام : دشمنِ كار، تنبلى است.
امام صادق عليه السلام : از دو خصلت بپرهيز: بى حوصلگى و تنبلى؛ زيرا اگر بى حوصله باشى، بر حق شكيبا نباشى و اگر تنبل باشى، حقّى را به جا نياورى.
امام صادق عليه السلام ـ خطاب به يكى از فرزندان خود ـ فرمود : از تنبلى و بى حوصلگى بپرهيز؛ زيرا كه اين دو خصلت، تو را از بهره دنيا و آخرتت باز مى دارند.
حدیث روز

امام على عليه‏ السلام:

إنّي اُحَذِّرُكُمُ الدُّنيا ؛ فَإِنَّها حُلوَةٌ خَضِرَةٌ، حُفَّت بِالشَّهَواتِ ، وتَحَبَّبَت بِالعاجِلَةِ ، وراقَتبِالقَليلِ ، وتَحَلَّت بِالآمالِ ، وتَزَيَّنَت بِالغُرورِ . لا تَدومُ حَبرَتُها، ولا تُؤمَنُ فَجعَتُها ، غَرّارَةٌ ضَرّارَةٌ ، حائِلَةٌ زائِلَةٌ ، نافِدَةٌ بائِدَةٌ ، أكّالَةٌ غَوّالَةٌ؛

من، شما را از دنيا برحذر می‌دارم؛ زيرا كه دنيا شيرين و خرّم است و تمايلات نفسانى آن را در ميان گرفته است؛ با لذّت‏هاى زودگذرش دل می‌بَرَد و با [متاع] اندكِ خود، جلوه‏‌گرى می‌کند؛ به آرزوها آراسته است و با زيور فريب، خود را می‌آرايد؛ ناز و نعمتش پايدار نيست و از مصائب آن، ايمنى نيست؛ گول‌زننده است و آسيب‌‏رسان؛ دگرگون‌شونده است و زوال‏‌پذير؛ پايان‏‌پذير است و نابودشونده؛ آدمخوار است و مرگبار.

تحف العقول، ص 180

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685