حديث و آيات: حقوق مؤمنان بر يكديگر
الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ و قد سُئلَ عن حقِّ المؤمنِ على المؤمنِ ـ : إنّ مِن حقِّ المؤمنِ على المؤمنِ المَوَدَّةَ في صَدْرِهِ ، و المُواساةَ في مالِهِ··· و لا يقولُ لَهُ : اُفٍّ ، فإذا قالَ لَهُ : «اُفٍّ» فليسَ بَينَهُما وَلايَةٌ ، و إذا قالَ لَهُ : أنتَ عَدُوّي فقد كفّرَ أحدُهُما صاحِبَهُ ، و إذا اتَّهمَهُ انْماثَ الإيمانُ في قَلبِهِ كما يَنْماثُ المِلْحُ في الماءِ .
امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از حقّ مؤمن بر مؤمن ـ فرمود : از جمله حقوق مؤمن بر مؤمن اين است كه در دل او را دوست بدارد ، با مال و ثروتش او را كمك رساند ··· و به او «اُفّ» نگويد، كه اگر چنين بگويد ديگر ميان آنها پيوند دوستى نباشد و اگر به او بگويد : تو دشمن من هستى، يكى از آن دو ، ديگرى را كافر شمرده است؛ هرگاه به او تهمتى زند، ايمان در دلش آب شود، همان گونه كه نمك در آب حل مى شود.