حديث و آيات:
        نهى از خيانت كردن، حتّىبه خيانتكار
        
        
            الكافي عن سُليمانَ بنِ خالدٍ : سألت أبا عبد اللّه  عليه  السلام عَن رجُلٍ وقَعَ لي عِندَهُ مالٌ فَكابَرَني علَيهِ و حلَفَ ، ثُمّ وقَعَ لَه عِندي مالٌ ، فآخُذُهُ مكانَ مالِي الّذي أخَذَهُ و أجحَدُهُ و أحْلِفُ علَيهِ كما صنَعَ ؟ فقال : إنْ خانَكَ فَلا تَخُنْهُ ، فلا تَدخُلْ فيما عِبْتَهُ علَيهِ .        
        
            الكافى   ـ  به نقل از سليمان بن خالد  ـ  :  از امام صادق عليه  السلام پرسيدم : من به مردى مالى سپردم و او انكار كرد و سوگند خورد كه چيزى به او نداده ام . سپس مالى از او به دست من افتاد ؛ آيا مى توانم آن را به جاى مالى كه از من گرفت و انكارش كرد و سوگند خورد، بردارم؟ حضرت فرمود : اگر او خيانت كرد تو خيانت مكن و كارى را كه بر او خرده مى گيرى، خودت مرتكب نشو .