حديث و آيات: مقدمه

قـالَ المُفـيدُ: وَ كانَ الْمـَأْمـُونَ قَدْ شَغـَفَ بأبىجـَعْفَرٍ عليه السلاملِما رَأى مِنْ فَضْلِهِ مَعَ صِغـَرِ سِنِّهِ وَ بـُلُوغِهِ فِى الْعِلْمِ وَ الْحِكْمَةِ وَ الْأدَبِ وَ كمالِ الْعَقْلِ مالَمْ يُساوِهِ فيهِ أَحدٌ مِنْ مَشايِخِ أهْلِ الزَّمانِ فَزَوَّجـَهُ ابنَتَهُ اُمَ الْفـَضْلِ وَ حَمَلَها مَعَهُ اِلىَ الْمَدينَةِ، وَ كانَ مُتَوَفِّرا عَلى اِكْرامِهِ وَ تَعـْظيمِهِ وَ إجْلالِ قَدْرِهِ.

مرحوم شيخ مفيد گويد: مأمون نسبت به امام جواد عليه السلام بى نهايت علاقه پيدا كرده بود، به خاطر برترى او در علم و حكمت وادب و عقل كه هيچ يك از بزرگان زمانش با او هم طراز نبود، به همين جهت دخترش ام الفضل را به عقد او در آورد و او را همراه امام عليه السلام به مدينه فرستاد. مأمون در احترام و اكرام و حفظ موقعيت امام بسيار كوشا بود. اين احترام ها چه بسا جنبه ظاهرى و ريايى داشت و از وجود آن حضرت نيز مى خواست به نفع حكومت و موقعيت خويش و فرو نشاندن خشم علويان استفاده كند.

نمایش منبع

بازگشت به : مقدمه

امام جواد علیه السلام:

اَلْمُؤمِنُ يَحْتاجُ اِلى تَوْفيقٍ مِنَ اللّه‏ِ وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ؛

مـؤمن [به سه چـيز] مـحتاج است: توفيق الهى، كه كارها را بخوبى به پيش ببرد؛ واعظ درونى كه هر لحظه او را پند و انذار دهد؛ پذيرش نصحيت از كسى كه او را پند مى‌دهد.

تحف العقول، ص 729

ادامــه »

:: دسته بندي احاديث بر اساس نام معصوم(ع) ::

ادامــه »

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685