حديث و آيات: نماز شب اهل بيت

امام صادق عليه السلام ـ در ذكر نماز پيامبر صلي الله عليه و آله ـ : حضرت صلي الله عليه و آله ، ظرف آبى مى آورد و روى آن را مى پوشاند و بالاى سر خود مى گذاشت و مسواكش را زير بسترش مى نهاد و قدرى مى آرميد، سپس بيدار مى شد و مى نشست و در پى آن ديده در آسمان مى گردانْد و اين آيه را تلاوت مى فرمود «اِنَّ فِى خَلْقِ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَاخْتِلافِ الَّليْلِ وَالنَّهارِ» ، آن گاه دندانهايش را مسواك مى زد و وضو مى گرفت و به مسجد مى رفت و چهار ركعت نماز مى گزارْد كه هر ركوعش، به قدر قيامش بود و هر سجودش، به قدر ركوعش. ركوع او، آن قدر طول مى كشيد كه گفته مى شد كى قامت راست مى كند؟! و سجده اش آن قدر طولانى مى گشت كه گفته مى شد كى سر از سجده برمى دارد؟! او سپس به بسترش باز مى گشت و قدرى مى آرميد، آن گاه بيدار مى شد و مى نشست و آياتى از سوره آل عمران را قرائت مى كرد و ديده در آسمان مى گرداند، سپس مسواك مى زد و وضو مى گرفت و به مسجد مى رفت و همانند دفعه قبل چهار ركعت نماز مى گزارد، آن گاه به بستر برمى گشت و مقدارى مى خوابيد. سپس بيدار مى شد و مى نشست و آيات آل عمران را تلاوت مى كرد و به اطراف آسمان مى نگريست و آن گاه مسواك مى زد و وضو مى گرفت و به مسجد مى رفت و وتر به جاى مى آورْد و دو ركعت نماز مى گزارْد و آن گاه براى نماز (صبح) بيرون مى رفت.