نگهبانى از پيامبر

سنن أبي داوود : از سهل بن حنظليّه نقل شده است كه در روز جنگ حنين با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله حركت كردند و راه زيادى را پيمودند تا آن كه شب شد ··· پيامبر فرمود: «امشب چه كسى از ما نگهبانى مى كند؟» انس بن ابى مرثد غنوى عرض كرد: من، اى رسول خدا
پيامبر فرمود: پس، سوار شو. او بر اسب خود نشست و نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد. رسول خدا صلى الله عليه و آله به او فرمود: بالاى اين درّه برو. مبادا امشب از طرف تو غافلگير شويم.

مجمع البيان : روايت شده است كه چون آيه «و خداوند تو را از مردم حفظ مى كند» نازل شد، پيامبر صلى الله عليه و آله به عدّه اى از اصحاب خود ، مانند سعد و حذيفه ، كه از او محافظت مى كردند فرمود : به خانه هاى خود برويد ؛ زيرا خداوند متعال مرا از گزند مردم مصون كرد .

الدرّ المنثور ـ به نقل از عائشة ـ : پيامبر صلى الله عليه و آله هميشه محافظت مى شد، تا آن كه آيه «و خداوند تو را از مردم حفظ مى كند» نازل شد و پيامبر سرش را از چادر بيرون كرد و فرمود : اى مردم! برويد، خداوند، خود، محافظت مرا به عهده گرفت.