و ـ از خود گذشتگى

الإمام الصادق عليه السلام : إنَّ مِمّا خَصَّ اللّه ُ عز و جل بِهِ المُؤمِنَ أن يُعرِّفَهُ بِرَّ إخوانِهِ وإن قَلَّ ،
ولَيسَ البِرُّ بِالكَثرَةِ ؛ وذلِكَ أنَّ اللّه َ عز و جل يَقولُ في كِتابِهِ : «وَ يُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ» ، ثُمَّ قالَ : «وَ مَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَـئكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ » ، ومَن عَرَفَهُ اللّه ُ عز و جل بِذلِكَ أحَبَّهُ اللّه ُ ، ومَن أحَبَّهُ اللّه ُ تَبارَكَ وتَعالى وَفّاهُ أجرَهُ يَومَ القِيامَةِ بِغَيرِ حِسابِ .

امام صادق عليه السلام : از جمله ويژگى هايى كه خداوند به مؤمن بخشيده ، آن است
كه نيكى كردن به برادرانش را ـ گرچه كم باشد ـ به او آموخته است . نيكى كردن ، به زياد بودن آن نيست ؛ زيرا خداوند عز و جل در كتابش مى فرمايد : «ديگران را بر خويشتن مقدّم مى دارند ، گرچه بدان نيازمند باشند» . آن گاه مى فرمايد : «آنان كه جانشان از بُخلْ ايمن گردد ، پس آنان همان رستگاران اند» . خداوند عز و جلهر كه را بدين صفت بشناسد ، او را دوست مى دارد و هر كه خداوند متعال ، دوستش بدارد ، روز قيامت ، پاداش او را بى حساب ، و به كمال ، پرداخت خواهد كرد .

نمایش منبع