- صفحه اصلی
- لیست کتابهای حدیث
- فهرست دوستي در قرآن و حديث
- آنان كه خدا دشمنشان مى دارد
آنان كه خدا دشمنشان مى دارد




















وَالمَنّانُ ، وَالفاجِرُ . أو قالَ : التّاجِرُ الحَلاّفُ ، وَالفَقيرُ المُختالُ .


قالَ : نَعَم ، فَما أخالُني أكذِبُ عَلى خَليلي مُحَمَّدٍ صلي الله عليه و آله ـ ثَلاثا يَقولُها ـ . . .
قُلتُ : مَنِ الثَّلاثَةُ الَّذينَ يُبغِضُهُمَ اللّه ُ؟
قالَ : «الفَخورُ المُختالُ ؛ وأنتُم تَجِدونَ في كِتابِ اللّه ِ عز و جل : «إِنَّ اللَّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالاً فَخُورًا » ، وَالبَخيلُ المَنّانُ ، وَالتّاجِرُ والبَيّاعُ الحَلاّفُ» .

پاسخ داد : «آرى ، و گمان نمى كنم كه بر دوستم محمد صلي الله عليه و آلهدروغ بسته باشم» (و اين جمله را سه بار تكرار كرد) ...
پرسيدم : آن سه تن كه خداوند دشمنشان مى دارد ، كيستند ؟
گفت : «فخرفروش متكبّر ، كه شما در كتاب خداى عز و جلمى خوانيد «خداوند ، هيچ متكبّر فخر فروشى را دوست ندارد» ، بخيل منّت گذار و سوداگر يا فروشنده سوگندخوار» .


























خداوند به او وحى كرد : «اى موسى ! در ميان لشكرت سخن چينى هست» .
موسى گفت : پروردگارا ! او را به من بنما .
خداوند متعال به او وحى كرد : «من سخن چين را دشمن مى دارم؛ پس چگونه خودم سخن چينى كنم ؟».










به ايشان گفتند : مؤمنى كه دين ندارد ، كيست ؟
فرمود : «آن كه نهى از منكر نمى كند» .

فَقُلنا : القَليلُ المالُ .
قالَ : لا ، هُوَ الَّذي لا يَتَقَرَّبُ إلَى اللّه ِ عز و جل بِشَيءٍ مِن مالِهِ .

گفتيم : شخص مستمند است .
فرمود : «نه! كسى است كه با بخشيدن پاره اى از اموالش ، به خداوند عز و جلنزديكى نمى جويد» .





فَقالَ عليه السلام : إنّا لَنَأكُلُ اللَّحمَ ونُحِبُّهُ ، وإنَّما عَنى صلي الله عليه و آله البَيتَ الَّذي تُؤكَلُ فيه
لُحومُ النّاسِ بِالغيبَةِ ، وعَنى بـ « اللَّحِمِ السَّمينِ» المُتَبَختِرَ المُختالَ في مِشيَتِهِ .

حضرت فرمود : «ما خود ، گوشت مى خوريم و آن را دوست داريم . در حقيقت ، مقصود ايشان ، خانه اى است كه در آن ، با غيبت ، گوشت مردم خورده مى شود و مقصودشان از چاقِ فربه ، شخص متكبّرى است كه در رفتارش فخرفروشى مى كند» .



امام جواد علیه السلام:
اَلْمُؤمِنُ يَحْتاجُ اِلى تَوْفيقٍ مِنَ اللّهِ وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ؛
مـؤمن [به سه چـيز] مـحتاج است: توفيق الهى، كه كارها را بخوبى به پيش ببرد؛ واعظ درونى كه هر لحظه او را پند و انذار دهد؛ پذيرش نصحيت از كسى كه او را پند مىدهد.
تحف العقول، ص 729

- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث

تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685