کتابخانه احادیث شیعه
نظرات | درباره پايگاه | حمایت از پایگاه

نوح عليه السلام

صفحه اختصاصي حديث و آيات رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أوّلُ نَبيٍّ اُرسِلَ نُوحٌ .حديث
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نخستين پيامبرِ مرسَل نوح است.
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه صلى الله عليه و آله : أوّلُ الأنبياءِ آدَمُ، ثُمّ نُوحٌ ، و بَينَهُما عَشرَةُ آباءٍ .حديث
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نخستين پيامبران، آدم است و سپس نوح و ميان آن دو، ده پدر فاصله بود.
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه صلى الله عليه و آله : بَعَثَ اللّه ُ نُوحا لأربَعينَ سَنةً ، و لَبِثَ في قَومهِ ألفَ سَنةٍ إلاّ خَمسينَ عاما يَدعُوهم ، و عاشَ بعدَ الطُّوفانِ سِتّينَ سَنةً حتّى كَثُرَ النّاسُ و فَشَوا .حديث
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند نوح را در چهل سالگى مبعوث كرد و او نهصد و پنجاه سال قوم خود را دعوت مى كرد و بعد از توفان شصت سال زنده ماند تا آنكه تعداد مردم زياد و فراوان شد.
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات الدرّ المنثور عن أبي اُمامَة الباهِليّ : إنّ رجُلاً قالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، أ نَبيٌّ كانَ آدَمُ ؟ قالَ : نَعَم مُكلَّمٌ . قالَ : كَم بَينَهُ و بينَ نُوحٍ ؟ قالَ : عَشرَةُ قُرونٍ ، قالَ : كَم بينَ نُوحٍ و بينَ إبراهيمَ ؟ قالَ : عَشرَةُ قُرونٍ . قالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، كَمِ الأنبياءُ ؟ قالَ : مِائةُ ألفٍ و أربعَةٌ و عِشرونَ ألفا . قالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، كَم كانتِ الرُّسُلُ مِن ذلكَ ؟ قالَ : ثلاثَمِائةٍ و خَمسَةَ عَشَرَ جَمّا غَفيرا .حديث
الدرّ المنثور ـ به نقل از ابو اُمامه باهلى ـ : مردى عرض كرد : اى رسول خدا! آيا آدم پيامبر بود؟ فرمود : آرى، پيامبرى بود كه خداوند با او سخن گفت : عرض كرد : ميان او و نوح چقدر فاصله بوده است؟ فرمود : ده قرن يا نسل. عرض كرد : ميان نوح و ابراهيم چقدر؟ فرمود : ده قرن يا نسل. عرض كرد : اى رسول خدا! پيامبران چه تعداد بودند؟ فرمود : يكصد و بيست و چهار هزار. عرض كرد : اى رسول خدا! از آن ميان چند نفر مرسل بودند؟ فرمود : خيلى زياد، سيصد و پانزده نفر.
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمامُ الباقرُ عليه السلام : كانَت شَريعَةُ نُوحٍ عليه السلام أن يُعبَدَ اللّه ُ بالتّوحيدِ و الإخلاصِ و خَلعِ الأندادِ و هِيَ الفِطرَةُ الّتي فَطَرَ النّاسَ علَيها، و أخَذَ مِيثاقَهُ على نوحٍ عليه السلام و النَّبيّينَ أن يَعبُدوا اللّه َ و لا يُشرِكوا بهِ شيئا ، و أمَرَهُ بالصَّلاةِ و الأمرِ و النَّهيِ و الحَرامِ و الحَلالِ ، و لَم يَفرِضْ علَيهِ أحكامَ حُدودٍ و لا فَرْضَ مَوارِيثَ ؛ فهذهِ شَريعَتُهُ .حديث
امام باقر عليه السلام : شريعت (آيين) نوح اين بود كه خداوند به يگانگى و اخلاص و شريك نداشتن پرستش شود و اين همان فطرتى است كه مردم بر آن سرشته شده اند. و از نوح عليه السلام و پيامبران پيمان گرفت كه خدا را بپرستند و چيزى شريك او نگردانند و او را به نماز و امر (به معروف) و نهى (از منكر) و حرام و حلال مكلّف و مأمور كرد و احكام حدود و ارث را بر او فرض نكرد. اين شريعت نوح بود.
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام ـ في قولهِ تعالى : «و ما آمَنَ مَعَهُ إلاّ قَليلٌ» .حديث ـ : كانوا ثمانِيَةً .حديث
امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «و با او جز اندكى ايمان نياوردند» ـ فرمود : آنها هشت نفر بودند.
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام : كانَ بينَ آدَمَ و بينَ نُوحٍ عليهما السلام عَشرَةُ آباءٍ كلُّهُم أنبياءُ اللّه ِ .حديث
امام باقر عليه السلام : ميان آدم و نوح عليهما السلام ده پدر فاصله بود كه همگى پيامبر خدا بودند.
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام : إنّ نُوحا عليه السلام لَمّا غَرَسَ النَّوى مَرَّ علَيهِ قَومُهُ فجَعلوا يَضحَكونَ و يَسخَرونَ و يقولونَ : قد قَعَدَ غَرّاسا ! حتّى إذا طالَ النَّخلُ و كانَ جَبّارا طُوالاً قَطَعَهُ ثُمّ نَحَتَهُ فقالوا : قد قَعَدَ نَجّارا ! ثُمّ ألّفَهُ فجَعَلَهُ سَفينَةً فمَرُّوا علَيهِ فجَعلوا يَضحَكونَ و يسخَرونَ و يقولونَ : قد قَعَدَ مَلاّحا في فَلاةٍ من الأرضِ ! حتّى فَرَغَ مِنها .حديث
امام باقر عليه السلام : هنگامى كه نوح عليه السلام هسته [خرما ]را مى كاشت، قومش بر او گذشتند و شروع به خنديدن و تمسخر او كردند و مى گفتند : كارش به درختكارى كشيده است! تا آنكه درخت بزرگ شد و به نخلى ستبر و بلند تبديل گشت و نوح آن را بريد و تراشيد. قومش گفتند : كارش به نجّارى كشيده است! نوح الوارهاى نخل را با هم تركيب كرد و كشتى اى ساخت. باز قومش بر او گذشتند و شروع به خنديدن و تمسخر او كردند و مى گفتند : كارش به كشتيرانى در يك دشت انجاميده است! تا آنكه نوح كار ساختن كشتى را به پايان برد.
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : عاشَ نُوحٌ عليه السلام ألفَي سَنةٍ و خمسَمِائةِ سَنةٍ ، مِنها ثمانُمِائةٍ و خَمسونَ سَنةً قَبلَ أن يُبعَثَ ، و ألفُ سَنةٍ إلاّ خَمسينَ عاما و هُو في قَومِهِ يَدعوهُم ، و مِائتا سَنةٍ في عَمَلِ السَّفينَةِ ، و خَمسُمِائةِ عامٍ بَعدَ ما نَزَلَ منِ السَّفينَةِ و نَضَبَ الماءُ ، فمَصَّرَ الأمصارَ و أسكنَ وُلدَهُ البُلدانَ . ثُمّ إنّ مَلَكَ المَوتِ جاءهُ و هُو في الشّمسِ فقالَ : السّلامُ علَيكَ ، فرَدَّ علَيهِ نُوحٌ و قالَ لَهُ : ما جاءَ بكَ يا ملَكَ المَوتِ؟ فقالَ : جِئتُ لأقبِضَ رُوحَكَ ، فقالَ لَهُ : تَدَعُني أدخُلُ مِن الشّمسِ إلَى الظِّلِّ ؟ فقالَ لَهُ : نَعَم ، فتَحَوَّلَ نُوحٌ عليه السلام من الشمس إِلى الظلّ ، ثُمّ قالَ : يا مَلَكَ المَوتِ ، فكأنّ ما مَرَّ بِي في الدُّنيا مِثلُ تَحَوُّلي مِن الشّمسِ إلَى الظِّلِّ ، فامضِ لِما اُمِرتَ بهِ ، فقَبَضَ رُوحَهُ عليه السلام .حديث
امام صادق عليه السلام : نوح عليه السلام دو هزار و پانصد سال زندگى كرد كه هشتصد و پنجاه سالش را پيش از مبعوث شدنِ به نبوّت سپرى كرد و نُهصد و پنجاه سال را به دعوت قوم خود گذراند و دويست سال را به كار ساختن كشتى مشغول بود و پانصد سال را بعد از فرود آمدن از كشتى و فروكش كردن آب به سر آورد كه در اين مدّت به ساختن شهرها پرداخت و فرزندانش را در آنها جاى داد. آن گاه ملك الموت نزد او كه در آفتاب نشسته بود، آمد و گفت : سلام بر تو. نوح جواب سلام او را داد و گفت : براى چه آمده اى، اى ملك الموت؟ گفت : آمده ام جانت را بگيرم. نوح گفت : اجازه مى دهى از آفتاب به سايه بروم؟ عزرائيل گفت : آرى. نوح عليه السلام به سايه رفت و آن گاه گفت : اى ملك الموت! اين عمرى كه در دنيا كردم انگار به اندازه همين رفتنم از آفتاب به سايه بود. حال مأموريت خود را انجام بده. پس، جان نوح صلى الله عليه و آله را گرفت.
نمایش منبع
فهرست میزان الحکمه ج11
حدیث روز

امام على عليه‏ السلام:

إنّي اُحَذِّرُكُمُ الدُّنيا ؛ فَإِنَّها حُلوَةٌ خَضِرَةٌ، حُفَّت بِالشَّهَواتِ ، وتَحَبَّبَت بِالعاجِلَةِ ، وراقَتبِالقَليلِ ، وتَحَلَّت بِالآمالِ ، وتَزَيَّنَت بِالغُرورِ . لا تَدومُ حَبرَتُها، ولا تُؤمَنُ فَجعَتُها ، غَرّارَةٌ ضَرّارَةٌ ، حائِلَةٌ زائِلَةٌ ، نافِدَةٌ بائِدَةٌ ، أكّالَةٌ غَوّالَةٌ؛

من، شما را از دنيا برحذر می‌دارم؛ زيرا كه دنيا شيرين و خرّم است و تمايلات نفسانى آن را در ميان گرفته است؛ با لذّت‏هاى زودگذرش دل می‌بَرَد و با [متاع] اندكِ خود، جلوه‏‌گرى می‌کند؛ به آرزوها آراسته است و با زيور فريب، خود را می‌آرايد؛ ناز و نعمتش پايدار نيست و از مصائب آن، ايمنى نيست؛ گول‌زننده است و آسيب‌‏رسان؛ دگرگون‌شونده است و زوال‏‌پذير؛ پايان‏‌پذير است و نابودشونده؛ آدمخوار است و مرگبار.

تحف العقول، ص 180

تصاویر حدیثی
ادامــه »
احادیث معصومین
:: دسته بندي احاديث بر اساس نام معصوم(ع) ::
ادامــه »

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685