آگاهى از مرگ و ميرها و بلايا

امام على عليه السلام : ما خاندانى هستيم كه آگاهى از مرگ و ميرها و بلاها و نَسَبها را به ما آموخته اند . به خدا سوگند، اگر كسى از ما بر سر پُلى بايستد و اين امّت همگى بر او عرضه شوند اسم و نسب همه ايشان را به آنها مى گويد.

امام سجاد عليه السلام : آگاهى از مرگ و ميرها و بلاها و سخن انجامين و نَسَبهاى عرب و زادگاه اسلام نزد ماست.

اسحاق بن عمّار: شنيدم كه عبد صالح (موسى بن جعفر عليه السلام) خبر مرگ مردى را بدو مى دهد. با خود گفتم: او مى داند شيعه او كى مى ميرد؟! حضرت با چهره اى تقريباً خشمگين به من نگريست و فرمود: اى اسحاق! رُشَيد هَجَرى از مرگ و ميرها و بلاها آگاهى داشت، امام كه به داشتن اين علم سزاواتر است. سپس فرمود: اى اسحاق! كارهاى خود را بكن كه عمرت تمام شده است و تا دو سال ديگر تو خواهى مرد و طولى نمى كشد كه پس از تو برادران و خانواده ات پراكندگى يابند و به يكديگر خيانت ورزند تا جايى كه دشمنان ايشان شاد مى شوند. آيا اين از خاطرت گذر كرده بود؟ گفتم: از آن چه در دلم گذشت از خداوند طلب آمرزش مى كنم.
پس از اين مجلس، طولى نكشيد كه اسحاق مرد و اندكى بعد خاندان عمّار دست نياز به سوى اموال مردم بردند و كارشان به ورشكستگى كشيد.

امام رضا عليه السلام ـ در نامه اى خطاب به عبداللّه بن جندب ـ : امّا بعد، محمّد، امين خدا در ميان مردم بود و چون رحلت فرمود ما اهل بيت وارثان او گشتيم و اينك ماييم امينان خدا بر زمين و آگاهى از مرگ و ميرها و بلاها و نَسَبهاى عرب و زادگاه اسلام، در ميان ماست.