امام على عليه السلام : ريشه خرد، توانمندى است و ميوه آن شادى .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : فَوَالذي وَسِعَ سَمعُهُ الأصواتَ ، ما مِن أحَدٍ أودَعَ قَلبا سُرورا إلاّ و خَلَقَ اللّه ُ لَهُ مِن ذلكَ السُّرورِ لُطفا ، فإذا نَزَلَتْ بهِ نائبَةٌ جَرى إلَيها كالماءِ في انحِدارِهِ حتّى يَطرُدَها عَنهُ ، كَما تُطرَدُ غَرِيبَةُ الإبلِ .
امام على عليه السلام : سوگند به آن كه همه آواها را مى شنود ، هيچ كس دلى را شادمان نسازد ، مگر آن كه خداوند از آن شادمانى لطفى بيافريند و بدان گاه كه گرفتارى و مصيبتى بدو رسد آن لطف ، همچون آبى كه در نشيب روان گردد ، به سوى آن مصيبت و گرفتارى سرازير شود و آن را از او دور گرداند ، همچنان كه شتر غريبه [از ميان رمه شتران ]رانده مى شود .
امام على عليه السلام : بيچاره اسرافكار! چه دور است از اصلاح نفس و جبران كار خود .
عنه عليه السلام : مَن كانَ لَهُ مالٌ فإيّاهُ و الفَسادَ ؛ فإنَّ إعطاءَكَ المالَ في غَيرِ وَجهِهِ تَبذيرٌ و إسرافٌ ، و هُو يَرفَعُ ذِكرَ صاحِبِهِ في الناسِ و يَضَعُهُ عندَ اللّه ِ .
امام على عليه السلام : هر كه ثروتى دارد ، مبادا آن را تباه كند ؛ زيرا صرف كردن بى موردِ آن ريخت و پاش و اسراف است . اين كار او را در ميان مردم بلند آوازه مى كند، اما نزد خدا بى مقدار مى سازد .
عنه عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ إلى زيادٍ ـ : دَعِ الإسرافَ مُقتَصِدا ، و اذكُرْ في اليَومِ غَدا ، و أمسِكْ مِن المالِ بقَدرِ ضَرُورَتِكَ ، و قَدِّمِ الفَضلَ لِيَومِ حاجَتِكَ .
امام على عليه السلام ـ در نامه خود به زياد ـ نوشت : اسراف را رها كن و ميانه روى در پيش گير و امروز به ياد فردا باش و از مال به اندازه ضرورتت نگه دار و اضافى آن را براى روز نيازمندى ات (قيامت) پيش فرست .
امام على عليه السلام : اسراف ، موجب هلاكت است و ميانه روى ، مايه زياد شدن ثروت .
امام على عليه السلام : روزىِ به قدر كفاف كه با حُسن تدبير همراه باشد ، تو را بيشتر كفايت مى كند از ثروت زيادى كه با اسراف همراه باشد .
امام على عليه السلام : اسراف، ثروت زياد را هم به باد فنا مى دهد .
امام على عليه السلام : زشت ترين بخشش ، اسراف است .
امام على عليه السلام ـ در توصيف منافقان ـ فرمود : هرگاه سرزنش كنند پرده درى مى كنند، و هرگاه حكم (داورى) كنند زياده روى مى نمايند .