امام على عليه السلام : شب بيدار ماندن در طاعت خدا ، بهار اولياء است و بوستان نيكبختان .
امام على عليه السلام : شب بيدار ماندن به ذكر خدا ، غنيمت اولياء است و خصلت پرهيزگاران .
عنه عليه السلام : أسهِرُوا عُيونَكُم ، و ضَمِّرُوا بُطُونَكُم ، و خُذُوا مِن أجسادِكُم ، تَجُودُوا بها على أنفُسِكُم .
امام على عليه السلام : چشمانتان را شبها بيدار داريد و شكمهايتان را لاغر و از جسمهايتان بگيريد و به جانهايتان ببخشيد .
عنه عليه السلام : أسهِرُوا عُيونَكُم ، و أضمِرُوا بُطونَكُم ، و استَعمِلُوا أقدامَكُم ، و أنفِقُوا أموالَكُم ، و خُذُوا مِن أجسادِكُم فَجُودُوا بها على أنفُسِكُم ، و لا تَبخَلُوا بها عَنها .
امام على عليه السلام : چشمانتان را شبها بيدار داريد و شكمهايتان را گرسنه و پاهايتان را به كار (عبادت) گيريد و اموالتان را انفاق كنيد و از جسمهايتان بستانيد و به جانهايتان ببخشيد و از اين كار بخل و دريغ نورزيد .
امام على عليه السلام : برترين عبادت ، شب زنده دارى به ياد خداوند سبحان است .
عنه عليه السلام : طُوبى لِنَفسٍ أدَّت إلى رَبِّها فَرضَها ، و عَرَكَت بِجَنبِها بُؤسَها ، و هَجَرَت في اللَّيلِ غُمضَها ، حتّى إذا غَلَبَ الكَرى علَيها افتَرَشَت أرضَها ، و تَوَسَّدَت كَفَّها ، في مَعشَرٍ أسهَرَ عُيُونَهُم خَوفُ مَعادِهِم ، و تَجافَت عن مَضاجِعِهِم جُنُوبُهُم ،
و هَمهَمَت بِذِكرِ رَبِّهِم شِفاهُهُم ، و تَقَشَّعَت بِطُولِ استِغفارِهِم ذُنُوبُهُم ، اُولئكَ حِزبُ اللّه ِ ، ألا إنَّ حِزبَ اللّه ِ هُمُ المُفلِحُونَ .
امام على عليه السلام : خوشا به حال آن كس كه فريضه پروردگارش را به جاى آورْد و بر سختيها و ناملايمات صبر كرد و خواب را از ديدگانش دور ساخت و اگر خواب بر او چيره آمد ، زمين را بستر خود كرد و دستش را بالش . آنان كه خوف روز رستاخيز چشمانشان را بيدار نگه داشت و پهلوهايشان را از بسترهاى راحتشان دور كردند و لبهايشان به ذكر پروردگارشان زمزمه كرد و از بسيارى آمرزش خواهى ، گناهانشان زدوده شد ؛ اينان حزب خدايند و بدانيد كه حزب خدا پيروز است .
عنه عليه السلام : فاتَّقُوا اللّه َ عِبادَ اللّه ِ تَقِيَّةَ ذِي لُبٍّ ، شَغَلَ التَّفَكُّرُ قَلبَهُ ، و أنصَبَ الخَوفُ بَدَنَهُ ، و أسهَرَ التَّهَجُّدُ غِرارَ نَومِهِ .
امام على عليه السلام : بندگان خدا! از خدا بترسيد همچون ترسيدن خردمندى كه انديشه [در مبدأ و معاد] دل او را به خود مشغول ساخته و ترس [از خدا و رستاخيز ]پيكرش را رنجور كرده و عبادت شبانه، همان اندك خوابش را هم از او گرفته است .
عنه عليه السلام : إنَّ تَقوَى اللّه ِ حَمَت أولياءَ اللّه ِ مَحارِمَهُ ، و ألزَمَت قُلُوبَهُم مَخافَتَهُ ، حَتّى أسهَرَت لَيالِيَهُم ، و أظمَأت هَواجِرَهُم .
امام على عليه السلام : همانا تقواى الهى، اولياى خدا را از حرامهاى او باز داشته و ترس از او را در دلهايشان جاى داده ، چندان كه آنان را در شبها [براى عبادت ]بيدار و در روزهاى داغ، [روزه دار و] تشنه نگه داشته است .
امام على عليه السلام : بسا كوشنده اى كه براى نشسته اى مى كوشد ؛ بسا شب زنده دارى كه براى خفته اى زحمت مى كشد .
عنه عليه السلام : كَم مِن صائمٍ لَيسَ لَهُ مِن صِيامِهِ إلاّ الجُوعُ و الظَّمَأُ، و كم مِن قائمٍ ليسَ لَهُ مِن قِيامِهِ إلاّ السَّهَرُ و العَناءُ، حَبَّذا نومُ الأكياسِ و إفطارُهُم! .
امام على عليه السلام : بسا روزه دارى كه از روزه اش جز گرسنگى و تشنگى نصيبى نيابد ، و بسا شب زنده دارى كه از عبادت شبانه اش جز رنج و بى خوابى بهره اى نبرد ، زهى خواب زيركان [عارف] و روزه نگرفتن آنان!