امام على عليه السلام : شكرِ نعمت ، موجب ايمن ماندن از انتقام [خداوند ]مى شود .
امام على عليه السلام : كمترين وظيفه در قبال مُنعِم اين است كه با نعمتش نافرمانى نشود .
امام على عليه السلام : كمترين وظيفه شما در برابر خداوند اين است كه از نعمتهاى او در راه نا فرمانيش استفاده نكنيد .
امام على عليه السلام : نخستين چيزى كه بر شما در قبال خداوند سبحان واجب است، سپاسگزارى از نعمتهاى او و فراهم آوردن موجبات خشنودى اوست .
امام على عليه السلام : گروهى خدا را از سر سپاسگزارى مى پرستند و اين عبادت آزادگان است .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : اُوصِيكُم بِتَقوَى اللّه ِ ··· فما
أقَلَّ مَن قَبِلَها ، و حَمَلَها حَقَّ حَملِها ! اُولئكَ الأقَلُّونَ عَدَدا ، و هُم أهلُ صِفَةِ اللّه ِ سبحانَهُ إذ يقولُ : «و قَليلٌ مِن عِبادِيَ الشَّكورُ» .
امام على عليه السلام : شما را به تقواى خدا سفارش مى كنم . . . چه اندك اند كسانى كه آن را بپذيرند و چنان كه سزاوار است به آن عمل كنند! اينان اندك شمارند و مصداق اين توصيف خداوند سبحان هستند كه مى فرمايد : «و اندكى از بندگان من سپاس گزارند» .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ما أنعَمَ اللّه ُ على عَبدٍ نِعمَةً
فَشَكَرَها بِقَلبِهِ ، إلاّ استَوجَبَ المَزِيدَ فيها قَبلَ أن يُظهِرَ شُكرَها عَلى لِسانِهِ .
امام على عليه السلام : چون خداوند به بنده اى نعمتى دهد و بنده در دل شكر آن نعمت را بگزارد ، پيش از آن كه سپاسگزارى از آن را به زبان آورد، مستوجب افزايش آن نعمت گردد .
امام على عليه السلام : به كسى كه توفيق شكرگزارى داده شود ، از فزونى يافتن [نعمت ]محروم نگردد .
عنه عليه السلام : لا تَكُن مِمَّن ··· يَعجِزُ عن شُكرِ ما اُوتِيَ ، و يَبتَغِي الزِّيادَةَ فيما بَقِيَ .
امام على عليه السلام : چونان كسى مباش كه . . . از سپاسگزارى نعمتى كه به او داده شده ، ناتوان است و[با اين حال ]خواهان افزايش نعمت باقيمانده است .