الإمامُ عليٌّ عليه السلام : صافِحْ عَدُوَّكَ و إن كَرِهَ؛ فإنّهُ مِمّا أمَرَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ بهِ عِبادَهُ، يقولُ : «اِدْفَعْ بالّتي هِيَ أحْسَنُ فإذا الذي بَينَكَ و بَينَهُ عَداوَةٌ كَأنَّهُ وَلِيٌّ حَميمٌ * و ما يُلَقّاها إلاّ الذينَ صَبَرُوا و ما يُلَقّاها إلاّ ذو حَظٍّ عَظـيمٍ» .
، ما يُكافى عَدُوُّكَ بِشيءٍ أشَدَّ علَيهِ مِن أن تُطِيعَ اللّه َ فيهِ .
امام على عليه السلام : با دشمنت دست بده ، هرچند او خوشش نيايد ؛ زيرا اين از امورى است كه خداوند عزّ و جلّ بندگانش را به آن فرمان داده است . او مى فرمايد : «[ بدى] را به كارى نيكوتر دفع كن كه از آن پس كسى كه ميان تو و او دشمنيى بوده گويى دوستى است مهربان . و اين [خصلت] را جز كسانى كه شكيبا بوده اند نمى يابند، و آن را جز صاحب بهره اى بزرگ، نخواهد يافت»
براى دشمنت كيفرى سخت تر از اين نيست كه درباره او به فرمان خدا عمل كنى .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : وَجَدتُ المُسالَمَةَ ـ ما لَم يَكُن وَهنٌ في الإسلامِ ـ أنجَعَ مِن القِتالِ .
امام على عليه السلام : من صلح را ـ مادام كه مايه وهن اسلام نباشد ـ كار سازتر از جنگ يافته ام .
عنه عليه السلام ـ مِن كتابِهِ للأشتَرِ لَمّا وَلاّهُ مِصرَ ـ : و لا تَدفَعَنَّ صُلحا دَعاكَ إلَيهِ عَدُوُّكَ و للّه ِِفيهِ رِضىً؛ فإنّ في الصُّلحِ دَعَةً لِجُنودِكَ، و راحَةً مِن هُمُومِك، و أمنا لبلادِكَ، و لكِنِ الحذَرَ كُلَّ الحَذَرِ مِن عَدُوِّكَ بَعدَ صُلحِهِ؛ فإنَّ العَدُوَّ ربّما قارَبَ لِيَتَغَفَّلَ، فَخُذْ بِالحَزمِ، و اتَّهِمْ في ذلكَ حُسنَ الظَّنِّ .
امام على عليه السلام ـ در فرمان استاندارى مصر به مالك اشتر ـ نوشت : اگر دشمن تو را به صلح فرا خواند و خشنودى خدا در آن بود آن را ردّ مكن ؛ زيرا صلح مايه آسايش سپاهيان تو و راحتى خودت از اندوهها و درد سرهايت و امنيّت سرزمين توست . اما پس از صلح ، از دشمن خود سخت برحذر و هشيار باش ؛ زيرا گاه دشمن خود را نزديك مى سازد ، تا غافلگير كند ؛ پس محتاط و دور انديش باش و به دشمن خوش بين مباش .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في وصيَّتِهِ لابنِهِ الحَسنِ عليه السلام
لمّا ضَرَبَهُ ابنُ مُلجَمٍ ـ : و اعلَمْ أنّ معاويةَ سَيُخالِفُكَ كما خالَفَنِي، فإن وادَعتَهُ و صالَحتَهُ كُنتَ مُقتَدِيا بِجَدِّكَ صلى الله عليه و آله في مُوادَعَتِهِ بَنِي ضَمرَةَ و بَنِي أشجَعَ··· فإن أرَدتَ مُجاهَدَةَ عَدُوِّكَ فَلَن يَصلُحَ لكَ مِن شِيعَتِكَ مَن يَصلُحُ لأبيكَ .
امام على عليه السلام ـ پس از ضربت خوردن به وسيله ابن ملجم ، در سفارش به فرزند بزرگوار خود حسن عليه السلام ـ فرمود : بدان كه معاويه همچنان كه با من مخالفت كرد با تو نيز مخالفت خواهد كرد . پس اگر با او از در صلح و آشتى درآيى به جدّت تأسّى جسته اى كه با بنى ضمره و بنى اشجع . . . صلح كرد و اگر بخواهى با دشمنت بجنگى [بدان كه ]هرگز آن صلاحيت و وفادارى كه پيروان پدرت داشتند پيروان تو نخواهند داشت .
امام على عليه السلام : بر اصلاح ميان مؤمنان و پرهيزگاران، مداومت كنيد .
امام على عليه السلام : كوشش در راه ايجاد آشتى ميان عموم مردم (اصلاح و بهبود وضع آنان) از كمال نيك بختى است .
امام على عليه السلام : هركه مخالفان را اصلاح كند، به مقصود خود برسد .
امام على عليه السلام : نماز ، دژى در برابر يورشهاى شيطان است .
امام على عليه السلام : نماز، رحمت [الهى ]را فرود مى آورد .
امام على عليه السلام : نماز، ترازوست ؛ پس ، هر كه [حق آن را ]كامل دهد [حق و پاداش خود را ]كامل دريافت مى كند .