عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ آلِ مُحَمَّدٍ عليهم السلام ـ : عَقَلوا الدّينَ عَقلَ وِعايَةٍ و رِعايَةٍ ، لا عَقلَ سَماعٍ و رِوايَةٍ .
امام على عليه السلام ـ در توصيف خاندان محمّد عليهم السلام ـ فرمود : دين را شناختند؛ شناختى توأم با دانايى و عمل، نه آن كه فقط بشنوند و بازگو كنند.
امام على عليه السلام : پناه مى بريم به خدا از خفتن عقل و زشتى لغزش.
امام على عليه السلام : نادارى موجب كاهش دين و سرگشتگى خرد است.
امام على عليه السلام : لغزش خردمند لطمه شديد مى زند.
امام على عليه السلام : تو را از خِردَت همين اندازه كافى است كه راه را از بيراهه نشانت دهد.
امام على عليه السلام : رأس فضيلتها، دانش است؛ نقطه پايان فضيلتها دانش است.
امام على عليه السلام : برترى مردم بر يكديگر به دانشها و خردهاست، نه به ثروتها و تبارها.
عنه عليه السلام : مَعرِفَةُ العِلمِ دِينٌ يُدانُ بِهِ ، بِهِ يَكسِبُ الإنسانُ الطّاعَةَ في حَياتِهِ، و جَميلَ الاُحدُوثَةِ بَعدَ وَفاتِهِ .
امام على عليه السلام : شناخت (تحصيل) دانش دينى است كه بايد بدان پاى بند بود و به وسيله دانش است كه انسان در زندگيش طاعت به دست مى آورد و بعد از مرگش نام نيكو به يادگار مى گذارد.
امام على عليه السلام : دانش، ميراثى گرانمايه است.
امام على عليه السلام : دانش، مهار را از جلو مى كشد و عمل از پشت سر مى راند و نفس توسنى مى كند.