احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام ـ در يكى از اعياد ـ فرمود : همانا اين عيد براى كسى عيد است كه خداوند روزه و نمازش را پذيرفته باشد و هر روزى كه در آن نافرمانى خدا نشود، آن روز عيد است.

امام على عليه السلام : نوروز ما، هر روز است.

امام على عليه السلام : بار خدايا! به تو پناه مى برم از سختىِ سفر و اندوهِ بعد از بازگشت و رو به رو شدن با صحنه ناگوار در ميان زن و فرزند و دارايى.

امام على عليه السلام : بار خدايا! به تو پناه مى برم از اين كه با وجودِ توانگرىِ تو، من تهيدست باشم، يا با وجودِ هدايتگرىِ تو، در گمراهى به سر برم، يا با آن كه قدرت و پادشاهى از آن توست، به من ستم شود، يا با آن كه زمام اختيار امور در دست توست، من مقهور و خوار گردم.

امام على عليه السلام : بار خدايا! به تو پناه مى برم از اين كه ظاهرِ مرا در نگاه چشمها نيكو گردانى و باطنم را، كه بر تو آشكار است ، زشت و ناپسند سازى.

امام على عليه السلام : خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى مردم باز دارد.

امام على عليه السلام : بهترين مردم كسى است كه عيبهاى خودش، او را از عيبهاى مردم باز دارد.

امام على عليه السلام : اى بنده خدا! در خرده گيرى از گناه كسى شتاب مكن؛ زيرا چه بسا كه او آمرزيده شده باشد. و در مورد خويش، به گناه كوچكى كه كرده اى، ايمن مباش؛ زيرا شايد كه به سبب آن عذاب شوى. پس، هر يك از شما از ديگرى عيبى بداند، نبايد به خرده گيرى از او بپردازد ؛ زيرا مى داند كه خود نيز عيبى دارد و بايد شكر اين موهبت كه عيبهايى كه در ديگران هست در او نيست، وى را به خود مشغول دارد [و از عيب جويى ديگران باز ايستد].

امام على عليه السلام : آگاهى تو از عيبهاى خودت، بايد مانع تو شود كه از مردم عيبجويى كنى.

امام على عليه السلام : كسى كه از مردم عيبجويى مى كند، بايد از خودش آغاز كند.