احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام : كسى كه به دروغ فريب اعتماد كند و به دروغِ شادى بگرايد، در عواقب امور نينديشيده است.

امام على عليه السلام : هر كه فريب مهلت را بخورد، اندوه مرگ گلو گيرش شود.

امام على عليه السلام : هر كه فريب آشتى روزگار را بخورد، اندوه رنج و محنتها گلويش را بفشرد.

امام على عليه السلام : هر كه فريب سراب [دنيا ]را بخورد، ريسمانهاى [سعادت] او از هم بگسلد.

امام على عليه السلام : در غفلت و فريب خوردگى آدمى همين بس كه به هر آنچه نفس در نظرش بيارايد اعتماد كند.

امام على عليه السلام : تخم گناه كاشتند و با آب غفلت و فريب آبياريش كردند و هلاكت، درويدند.

امام على عليه السلام : ميان شما و موعظه، پرده اى از غفلت است.

امام على عليه السلام : هر كه عاشق چيزى شود، ديده اش را كور و دلش را بيمار گرداند··· باز دارنده هاى خدا او را [از گناه و معصيت ]باز نمى دارد و از اندرزهاى خدا پند نمى گيرد، با آن كه غافلگير شدگان [مرگ] را مى بيند كه نه بخشودنى در كار است و نه بازگشتى[مجدّد به دنيا تا گناهانشان را جبران كنند].

امام على عليه السلام : فريفته دنيا هر چند از اين جهان به بالاترين نصيب و پيروزى دست يابد، همچون كسى نيست كه از آخرت كمترين بهره اى بُرده باشد!

امام على عليه السلام ـ وقتى آيه «اى انسان! چه چيز تو را به پروردگار كريمت مغرور (دلير) كرده است» را تلاوت كرد ـ فرمود : انسانى كه در اين آيه مورد خطاب و سؤال است، هر دليلى براى مغرور شدنش به خدا بياورد دليلش بر باطل است و عذر و بهانه اش از عذر و بهانه هر فريب خورده ديگرى بى پايه تر و جهالتْ وجود او را سخت فرا گرفته است. اى انسان! چه چيز تو را به گناه كردن دلير كرده است؟ چه چيز تو را به پروردگارت مغرور و گستاخ كرده است؟ چه چيز تو را به نابود كردن نفست خو داده است؟