عنه عليه السلام : لا يَغُرَّنَّكَ ما أصبَحَ فيهِ أهلُ الغُرورِ بالدنيا ؛ فإنّما هو ظِلٌّ مَمدودٌ إلى أجَلٍ مَحدودٍ .
امام على عليه السلام : برخوردارى فريفته شدگان به دنيا، تو را نفريبد؛ زيرا آن برخوردارى سايه اى گذر است.
امام على عليه السلام : هر كه نادان باشد، فريب نفس خود را بخورد و امروزش بدتر از ديروزش باشد.
امام على عليه السلام : هر كه فريب نفس خود را بخورد، نفسش او را به دست هلاكتها سپارد.
عنه عليه السلام : لمعاويةغَرَّكَ عِزُّكَ ، فَصارَ قُصارُ ذلكَ ذُلَّكَ ، فَاخشَ فاحِشَ فِعلِكَ، فَعَلَّكَ بهذا تُهدى .
امام على عليه السلام : خطاب به معاويه عزّتت، تو را فريفت و سرانجام آن خوارى تو باشد. پس، از كردار زشت خويش بترس، شايد بدين وسيله هدايت شوى.
امام على عليه السلام : بدبخت كسى است كه فريفته وضع خود [از توانگرى يا دانش يا پاكى و مانند اينها ]شود و گول فريبندگى آرزوهايش را بخورد.
امام على عليه السلام : هر كه مغرور وضعيت خود شود، در چاره انديشى براى كارهاى خويش كوتاهى كند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في وصيَّتِهِ لِكُمَيلِ بنِ زِيادٍ ـ : يا كُمَيلُ ، لا تَغتَرَّ بأقوامٍ يُصَلُّونَ فَيُطِيلُونَ ، و يَصُومُونَ فَيُداوِمُونَ ، و يَتَصَدَّقُونَ فَيُحسِنُونَ فإنّهُم مَوقُوفُونَ .
! .
امام على عليه السلام ـ در سفارش به كميل بن زياد ـ فرمود : اى كميل! فريب بعضى از مردم را مخور كه نمازهاى طولانى مى خوانند و روزه هاى پياپى مى گيرند و صدقه مى دهند و احسان مى كنند؛ زيرا اينان [براى حسابرسى در موقف ]نگه داشته مى شوند.
عنه عليه السلام : إذا استَولَى الفَسادُ على الزَّمانِ و أهلِهِ ، فَأحسَنَ رجُلٌ الظَّنَّ بِرجُلٍ ، فَقَد غَرَّرَ .
امام على عليه السلام : هرگاه نادرستى بر روزگار و مردم آن چيره گردد و با چنين وضعى انسانى به انسان ديگر خوش بين باشد، بي گمان فريب خورده است.
عنه عليه السلام : لا تَغتَرَّنَّ بكَثرَةِ المَساجِدِ ، و جَماعَةِ أقوامٍ أجسادُهُم مُجتَمِعةٌ و قُلوبُهُم شَتّى .
امام على عليه السلام : فريب فراوانى مسجدها و نماز جماعت مردمى را كه بدنهايشان در كنار هم و دلهايشان پراكنده است، مخور.
عنه عليه السلام : فإنّهُ و اللّه ِ الجِدُّ لا اللَّعِبُ ، و الحَقُّ لا الكَذِبُ ، و ما هُو إلاّ المَوتُ أسمَعَ داعِيهِ ، و أعجَلَ حادِيهِ ، فلا يَغُرَّنَّكَ سَوادُ الناسِ مِن نفسِكَ .
امام على عليه السلام : سوگند به خدا كه اين جدّى است نه شوخى و راست است نه دروغ. منظورم چيزى جز مرگ نيست كه دعوت كننده اش نداى خود را به گوش همگان رسانيد و ساربانش همگان را [به سوى مرگ ]شتاباند. پس، [مشاهده ]انبوه مردمان تو را از خويشتن غافل نسازد.