امام على عليه السلام : خويشتندارى به هنگام بروز خشم، از افتادن در ورطه هاى هلاكت مصون مى دارد.
امام على عليه السلام : هر كه بر خشم خويش چيره شود، بر شيطان پيروز شود و هر كه مقهور خشم خويش شود، شيطان بر او پيروز گردد.
عنه عليه السلام : أعدَى عَدُوٍّ لِلمَرءِ غَضَبُهُ و شَهوَتُهُ ، فَمَن مَلَكَهُما عَلَت درجَتُهُ ، و بَلَغَ غايَتَهُ .
امام على عليه السلام : دشمن ترين دشمن آدمى، خشم و شهوت اوست. پس هر كه بر اين دو مسلّط شود، درجه اش بالا رود و به هدفش برسد.
امام على عليه السلام : خشم، دشمن توست. پس، او را برخود مسلّط مگردان.
امام على عليه السلام : هر كه خشم و شهوتش بر او چيره شوند، در جايگاه ستوران است.
عنه عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ للأشتَرِ لَمّا وَلاّهُ مِصرَ ـ : اِملِكْ حَمِيَّةَ أنفِكَ، و سَورَةَ حَدِّكَ، و سَطوَةَ يَدِكَ، و غَربَ لسانِكَ، و احتَرِسْ مِن كُلِّ ذلكَ بكَفِّ البادِرَةِ ، و تَأخِيرِ
السَّطوَةِ، [و ارفَعْ بَصَرَكَ إلَى السماءِ عندَ ما يَحضُرُكَ مِنهُ] .
حتّى يَسكُنَ غَضَبُكَ فَتَملِكَ الاختِيارَ، و لَن تُحكِمَ ذلكَ مِن نفسِكَ حتَّى تُكثِرَ هُمُومَكَ بِذِكرِ المَعادِ إلى رَبِّكَ .
امام على عليه السلام ـ در فرمان استاندارى به مالك اشتر ـ نوشت : بادِ دماغ و تندىِ خشم و ضربِ دست و تيزىِ زبانت را مهار كن و با نگهداشتن زبانت به گاه خشم و درنگ كردن در حمله و نشان دادن ضرب دست، خود را از همه اين صفات زشت نگه دار (و هرگاه اين حالات به تو دست داد، نگاهت را به آسمان بردار) تا خشمت آرام گيرد و عنان اختيارت را در دست گيرى و تو هرگز بر خود چنين تسلّطى پيدا نكنى، مگر آن گاه كه فكر و ذكر خود را پيوسته متوجّه معاد و بازگشت به سوى پروردگارت گردانى.
امام على عليه السلام : قويترين مردم، كسى است كه با بردبارى بر خشم خود چيره شود.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَتى أشفِي غَيظِي إذا غَضِبتُ ؟! أ حِينَ أعجِزُ عن الانتِقامِ فَيقالُ لي : لو صَبَرتَ ، أم حينَ أقدِرُ علَيهِ فيقالُ لي : لو عَفَوتَ (غَفَرتَ) ؟ ! .
امام على عليه السلام : به هنگامى كه خشمگين شوم كى خشمم را فرو بنشانم؟! آيا هنگامى كه از انتقام گرفتن نا توانم و به من گفته مى شود : بهتر است صبر كنى؟! يا هنگامى كه توانايى انتقام دارم و به من گفته مى شود : بهتر است گذشت كنى؟!
امام على عليه السلام : كسى كه از خدا بترسد، هنگام خشم انتقام نمى گيرد.
عنه عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ إلَى الحارثِ الهَمْدانيِّ ـ : وَ اكظِمِ الغَيظَ ، و تَجاوَزْ عندَ المَقدِرَةِ ، و احلُمْ عندَ الغَضَبِ ، و اصفَحْ مَع الدَّولَةِ ؛ تَكُنْ لكَ العاقِبَةُ .
امام على عليه السلام ـ در نامه اى به حارث همدانى ـ نوشت : خشم را فرو خور و به هنگام توانايى گذشت كن و در هنگام عصبانيت بردبار باش و در وقت چيرگى ببخشاى، تا سرانجامت نيكو باشد.