عنه عليه السلام : لا يَصلَحُ مِن الكذبِ جِدٌّ و لا هَزلٌ ، و لا أن يَعِدَ أحَدُكُم صَبِيَّهُ ثُمّ لا يَفِيَ لَهُ ، إنّ الكذبَ يَهدي إلَى الفُجورِ ، و الفُجورَ يَهدي إلَى النّارِ .
امام على عليه السلام : دروغ، جدّى و شوخى آن، درست نيست و درست نيست كه يكى از شما به فرزندش و عده اى بدهد و به آن عمل نكند. همانا دروغ به معصيت و انحراف رهنمون مى شود و معصيت و انحراف به آتش هدايت مى كند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ إلَى الحارِثِ الهَمْدانيِّ ـ : و لا تُحَدِّثِ النّاسَ بكُلِّ ما سَمِعتَ بهِ ، فكَفى بذلكَ كَذِبا .
امام على عليه السلام ـ در نامه خود به حارث هَمْدانى ـ نوشت : هر چه مى شنوى براى مردم بازگو مكن؛ زيرا همين براى دروغگويى كافى است.
امام على عليه السلام : مرض دروغ [گويى]، زشت ترين مرض است .
امام على عليه السلام : دروغگو، حقير و خوار است.
امام على عليه السلام : دروغگو، بر لبه پرتگاه و خوارى قرار دارد.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ما يَزالُ أحَدُكُم يَكذِبُ حتّى لا يَبقى في قَلبِهِ مَوضِعُ إبرَةِ صِدقٍ، فَيُسمّى عندَ اللّه ِ كذّابا .
امام على عليه السلام : يكى از شما آنقدر دروغ مى گويد كه ديگر در دلش به اندازه جاى سوزنى راستگويى باقى نمى ماند. پس، نزد خداوند، كذّاب نام مى گيرد.
امام على عليه السلام : بدون اطمينان [از درست بودن سخنت]، سخنى مگوى كه كذّاب خواهى بود.
امام على عليه السلام : در دانش اشخاص كذّاب خيرى نيست.
امام على عليه السلام : نتيجه دروغ، خوارى در دنيا و عذاب در آخرت است.
امام على عليه السلام : زياد دروغ گفتن انسان، شكُوه او را مى برد.