احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام : هر كس دردى را كه به او رسيده است سه روز از مردم پنهان بدارد و به خدا شكايت كند، بر خداست كه او را از آن درد بهبود بخشد.

امام على عليه السلام : بيمار، در زندان خداست [و ]تا زمانى كه نزد عيادت كنندگان خود شكوه نكند، گناهانش پاك شود.

امام على عليه السلام : كسى كه بيمارى خود را از پزشكان پوشيده بدارد، به بدن خود خيانت كرده است.

امام على عليه السلام : كسى كه درد نهفته خود را كتمان كند، طبيبش از درمان او ناتوان شود .

امام على عليه السلام ـ در بخشى از دعاى آن حضرت در روز هرير (روز سخت جنگ صفّين) ـ گفت : بار خدايا! من به تو پناه مى برم··· از بيمارى اى كه مرا گرفتار سازد و از تندرستى اى كه مرا سرگرم و غافل گرداند.

امام على عليه السلام : بزرگترين پاداش را نزد خداوند عزّ و جلّ آن عيادت كننده اى دارد كه هرگاه به عيادت برادرش برود، زمان كوتاهى نزد او بنشيند، مگر اين كه خود بيمار دوست داشته باشد و از او بخواهد كه بيشتر بنشيند.

امام على عليه السلام : مانند كسى مباش كه بدون عمل به [ثوابِ ]آخرت اميد بسته است··· اگر بيمار شود پشيمان مى گردد و اگر سالم باشد، آسوده خاطر و غافل مى گردد. چون عافيت يابد، خودپسند مى شود و چون گرفتارى به سراغش آيد، نوميد مى شود.

امام على عليه السلام : در باره كسي كه او را مذمت كرده اگر بيمار شود، از اين كه عملى نكرده پشيمان مى شود و اگر تندرست باشد، آسوده خاطر و غافل مى گردد و عمل را به تأخير مى افكند.

امام على عليه السلام : اى بسا بيمارى كه نجات يابد و تندرستى كه از پاى درآيد!

امام على عليه السلام : آيا آنان كه از شادابىِ تندرستى برخوردارند، چيزى جز فرود آمدن بيمارى ها را انتظار مى كشند؟!