عنه عليه السلام :إنّي لَم أفِرَّ مِن الزَّحْفِ قَطُّ ، و لَم يُبارِزْني أحَدٌ إلاّ سَقَيْتُ الأرضَ مِن دَمِهِ .
امام على عليه السلام :من هرگز از ميدان جنگ نگريخته ام و احدى به رزم من نيامده، مگر اين كه زمين را از خون او سيراب كرده ام .
امام على عليه السلام :گريختنِ به جا، برابر با پيروزىِ به موقع است .
عنه عليه السلام :إنَّ اللّه َ فَرَضَ القِتالَ على الاُمّةِ ، فجَعلَ على الرّجُل الواحِدِ أنْ يُقاتِلَ عَشرَةً مِن المُشرِكينَ ، فقالَ : «إنْ يَكُنْ مِنْكُم عِشْرونَ صَابِرونُ يَغْلِبوا مِائَتينِ···» ثُمّ نَسَخَها سُبحانَهُ فقالَ : «الآنَ خَفَّفَ اللّه ُ عَنْكُم ···» ··· فصارَ فَرضُ المؤمنينَ في الحَرْبِ إذا كانَ عِدّةُ المُشرِكينَ أكْثَرَ مِن رَجُلَينِ لِرَجُلٍ لَم يَكُنْ فارّا مِن الزَّحْفِ .
امام على عليه السلام :خداوند جنگيدن را بر اين امت واجب فرمود و مقرّر داشت كه هر يك مرد، با ده مشرك بجنگد ، مى فرمايد : «اگر از شما بيست تن باشند كه پايدارى ورزند بر دويست نفر پيروز شوند ···» خداوند سبحان سپس اين آيه را نسخ كرد و فرمود : «اينك خداوند بار شما را سبك گردانيد ···» ··· از آن پس وظيفه مؤمنان در جنگ اين شد كه اگر تعداد مشركان بيشتر از دو مرد در برابر يك مرد باشد، فرار كننده از جنگ، فرارى محسوب نمى شود .
دعائم الإسلام عن عَليٍّ عليه السلام أنّهُ قال :يُقْتَلُ المُشرِكونَ بكُلِّ ما أمْكَنَ قَتْلُهُم بِهِ ؛ مِن حَديدٍ أو حِجارَةٍ أو نارٍ أو ماءٍ أو غيرِ ذلكَ ، و ذَكَرَ أنَّ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله نَصَبَ المَنْجَنيقَ على أهلِ الطّائفِ و قالَ : إنْ كانَ مَعهُم في حِصنِهِمْ قَومٌ مِن المسلِمينَ فأوْقِفوهُم مَعَهُم، فَلا تَتَعمَّدُوا إلَيهِم بالرَّمْي ، و ارْموا المُشرِكينَ ، و أنْذِرُوا المسلِمينَ لِيَتّقُوا إنْ كانوا اُقيموا كُرها ، و نَكِّبوا عنهُم ما قَدَرْتُم ، فإنْ أصَبْتُم أحَدا فَفيهِ الدِّيَةُ .
دعائم الإسلام به نقل از امام على عليه السلام كه فرمود :مشركان را با هر وسيله ممكن ، از آهن و سنگ و آب و آتش و جز اينها ، بايد كشت. آن حضرت فرمود كه رسول خدا صلى الله عليه و آله اهل طائف را به منجنيق بست. امام عليه السلام فرمود : اگر در قلعه اى به همراه مشركان، گروهى از مسلمانان نيز وجود داشتند و مشركان از خروج آنان جلوگيرى كردند و آنان را در برابر خود سپر تير نكردند، به سوى مشركان تير اندازى كنيد و به مسلمانان اگر به زور در داخل قلعه نگهدارى شده اند هشدار دهيد و تا مى توانيد به آنها آسيبى نرسانيد و چنانچه به يكى از آنها تير زديد، ديه دارد.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ إلى مُعاويةَ جوابا عَن كتابٍ مِنهُ إلَيهِ ـ : و أمّا قولُكَ : «إنَّ الحَربَ قد أكَلَتِ العَرَبَ إلاّ حُشاشاتِ أنْفُسٍ بَقِيَتْ » : ألا و من أكَلَهُ الحقُّ فإلى الجَنّةِ ، و مَن أكَلَهُ الباطِلُ فإلى النّارِ .
امام على عليه السلام ـ در قسمتى از نامه جوابيه خود به معاويه ـ نوشت : اما اين كه گفته اى «جنگ، عرب را در كام خود فرو برده و جز نيمه جانى از او باقى نگذاشته است» بدان كه هر كس در راه حقّ جان بازد، رهسپار بهشت گردد و هركه در راه باطل از بين رود، راهى دوزخ شود.
عنه عليه السلام ـ و قد قَضى في رجُلٍ أقْبَلَ بنارٍ فأشْعَلَها في دارِ قَومٍ ، فاحْتَرَقَتْ و احْتَرَقَ مَتاعُهُم ـ : يُغْرَمُ قيمةَ الدارِ و ما فيها ، ثُمَّ يُقْتَلُ .
امام على عليه السلام ـ درباره مردى كه خانه قومى را به آتش كشيده و بر اثر آن ، خانه و اثاث آن سوخته بود، چنين داورى كرد كه ـ : تاوان خانه و اثاث آن را بپردازد و سپس كشته شود .
امام على عليه السلام ـ وقتى به ايشان عرض شد : از شما محافظت نكنيم ؟ ـ فرمود : اجلِ هر انسانى، او را محافظت مى كند .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أيُّها الناسُ ، إنّ آدمَ لَم يَلِدْ عَبدا و لا أمَةً ، و إنّ النّاسَ كلَّهُم أحْرارٌ .
امام على عليه السلام : اى مردم ! آدم نه بنده اى زاييد و نه كنيزى . مردم همه آزادند .
امام على عليه السلام : بنده ديگران مباش كه خداوند سبحان تو را آزاد آفريده است .