احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام ـ در تفسير آيه «اوست كه بر دلهاى مؤمنان آرامش را فرستاد» ـ فرمود : آن آرامش، ايمان است.

امام صادق عليه السلام :ايمان ، مانند نردبانى است كه ده پله دارد و پله هاى آن يكى پس از ديگرى پيموده مى شود. پس كسى كه در پله دوم است نبايد به آن كه در پله اول است بگويد تو چيزى نيستى، تا برسد به آن كه در پله دهم است (او هم نبايد به پايين تر خود چنين سخنى بگويد). آن را كه در پله پايينتر از تو قرار دارد نينداز كه بالاتر از تو نيز تو را مى اندازد. اگر ديدى كسى يك پله از تو پايينتر است با مهربانى و ملايمت او را به طرف خود بالا كشان و فراتر از توانش بارى به دوش او مگذار كه او را مى شكنى. و هر كس مؤمنى را بشكند بايد شكستگى او را جبران كند.

امام صادق عليه السلام :مؤمنان هفت درجه دارند و خداوند عزّ و جلّ به [درجه] هر صاحب درجه مى افزايد.

امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ ايمان را به هفت بخش تقسيم كرده است: نيكوكارى، راستگويى، يقين، خشنودى، وفادارى، دانش و بردبارى.

امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به اصحاب خود فرمود: كدام دستگيره ايمان محكمتر است؟ عرض كردند: خدا و پيامبر او بهتر مى دانند. آنگاه يكى گفت: نماز، ديگرى گفت: زكات ··· پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر يك از اينها كه گفتيد، اهمّيت خود را دارد، اما آنچه من مى خواهم نيست، بلكه محكمترين دستگيره هاى ايمان دوست داشتن براى خداست و دشمنى كردن به خاطر خدا و پيوند با دوستان خدا و بيزارى از دشمنان خدا.

امام صادق عليه السلام :از استوارترين دستاويزهاى ايمان اين است كه براى خدا دوست بدارى و براى خدا دشمنى ورزى و به خاطر خدا داد و دهش كنى و به خاطر خداوند متعال از بخشش خوددارى ورزى.

امام صادق عليه السلام ـ در تبيين مستقَرّ و مستودَع ـ فرمود : مستقَرّ، ايمان استوار است و مستودَع، ايمان عاريتى.

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از عواملى كه ايمان را در انسان استوار مى سازد ـ فرمود : آنچه ايمان را در آدمى استوار مى كند، وَرَع است و آنچه ايمان را از دل او بيرون مى راند طمع است.

امام صادق عليه السلام :هر كس كردارش با گفتارش يكى است، به نجات و رستگارى او گواهى بده و هر كس كردارش با گفتارش سازگار نباشد ايمانش عاريتى است.

امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ عادل است . بى گمان او مردم را به ايمان آوردن به خود فراخوانده است، نه به كفر، او هيچ كس را به كفر دعوت نمى كند. پس هر كه به خدا ايمان آورد و ايمان او نزد خدا ثابت باشد خداوند او را از ايمان به كفر باز نخواهد برد.