الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : فحاسِبوا أنْفُسَكُم قَبلَ أنْ تُحاسَبوا ، فإنَّ أمْكِنَةَ القِيامَةِ خَمْسونَ مَوْقِفا ، كُلُّ مَوقِفٍ مَقامُ ألْفِ سَنَةٍ ، ثُمَّ تَلا هذهِ الآيةَ : «فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ خَمْسِينَ ألْفَ سَنَةٍ» .
.
امام صادق عليه السلام : از نفْسهاى خود حساب بكشيد، پيش از آن كه از شما حساب بكشند؛ زيرا در قيامت، پنجاه موقف [حسابرسى ]است و توقف در هر موقفى هزار سال به درازا مى كشد. امام عليه السلام سپس اين آيه را تلاوت كرد: «در روزى كه اندازه آن پنجاه هزار سال است».
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : حقٌّ على كلِّ مُسلمٍ
يَعْرِفُنا أنْ يَعْرِضَ عَمَلَهُ في كُلِّ يَومٍ و لَيلةٍ على نَفْسِهِ ، فيَكونَ مُحاسِبَ نَفْسِهِ ، فإنْ رأى حَسَنةً اسْتَزادَ مِنها ، و إنْ رأى سَيّئةً اسْتَغْفَر مِنها ، لِئلاّ يَخْزى يَومَ القِيامَةِ .
امام صادق عليه السلام : بر هر مسلمانى كه نسبت به ما معرفت دارد، لازم است در هر شبانه روز، عمل خود را بررسى كند و حسابرس نفْس خويش باشد . اگر ديد كار خوبى انجام داده است، به دنبال بيشتر از آن باشد و اگر ديد كار بدى از او سر زده است، استغفار كند، تا در روز رستاخيز سرشكسته و رسوا نشود.
عنه عليه السلام : إذا أوَيْتَ إلى فِراشِكَ فانْظُرْ ما سَلَكْتَ في بَطنِكَ و ما كَسَبْتَ في يَومِك، و اذْكُرْ أنَّكَ مَيِّتٌ و أنَّ لَكَ مَعادا .
امام صادق عليه السلام : هرگاه به بستر خود رفتى، در اين باره بينديش كه چه خوراكى به معده خود فرستاده اى و در آن روز چه كارهايى كرده اى و به ياد آور كه مى ميرى و تو را بازگشتى هست .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ أوَّلَ ما يُسألُ عنهُ العَبدُ إذا وَقفَ بينَ يَديِ اللّه ِ جلّ جلالُهُ الصَّلَواتُ المَفْروضاتُ ، و عنِ الزَّكاةِ المَفْروضَةِ ، و عنِ الصِّيامِ المَفروضِ ، و عنِ الحَجِّ المَفْروضِ ، و عَن وَلايَتِنا أهلَ البيتِ ، فإنْ أقَرَّ بوَلايَتِنا ثُمَّ ماتَ علَيها قُبِلَتْ مِنهُ
صَلاتُهُ و صَومُهُ و زَكاتُهُ و حَجُّهُ .
امام صادق عليه السلام : هنگامى كه بنده در برابر خداوند ، جلّ جلاله ، بايستد نخستين پرسشى كه از او مى شود درباره نمازهاى واجب، زكات واجب ، روزه واجب ، حجّ واجب و ولايت ما اهل بيت است. اگر با اعتراف به ولايت و دوستى ما از اين دنيا برود، نماز و روزه و زكات و حجّش پذيرفته مى شود .
الإمامُ الباقرُ أو الإمامُ الصّادقُ عليهما السلام : ثلاثٌ لا يُسألُ عَنها العَبدُ : خِرْقَةٌ يُواري بها عَوْرَتَهُ ، أو كِسْرَةٌ يَسُدُّ بها جَوْعَتَهُ، أو بَيتٌ يَكُنُّهُ مِن الحَرِّ و البَرْدِ .
امام باقر يا امام صادق عليهما السلام : سه چيز است كه بنده درباره آنها باز خواست نمى شود: تكّه پارچه اى كه به وسيله آن خود را مى پوشاند ، تكّه نانى كه با آن سدّ جوع مى كند، و خانه اى كه او را از گرما و سرما محفوظ مى دارد .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ثلاثةُ أشْياءَ لا يُحاسَبُ العَبدُ المؤمنُ علَيهِنَّ : طَعامٌ يأكُلُهُ ، و ثَوبٌ
يَلْبَسُهُ ، و زَوجَةٌ صالِحَةٌ تُعاوِنُهُ و يُحْصِنُ بها فَرْجَهُ .
امام صادق عليه السلام : سه چيز است كه بنده مؤمن، درباره آنها باز خواست نمى شود : غذايى كه مى خورد، لباسى كه مى پوشد، همسر پاكى كه او را مددكار است و با وجود او، از آلوده شدن به گناه محفوظ مى ماند .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «لتُسْأَلُنَّ يَومَئذٍ عَنِ النَّعيمِ» ـ : تُسألُ هذهِ الاُمَّةُ عَمّا أنْعَمَ اللّه ُ علَيهِم برسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ثُمَّ بأهْلِ بَيْتِهِ عليهم السلام .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «در آن روز از نعمت سؤال مى شويد» ـ فرمود : اين امّت درباره نعمت وجود رسول خدا صلى الله عليه و آله و سپس اهل بيت عليهم السلام كه خداوند به آنان داده است ، بازخواست مى شوند .
امام صادق عليه السلام ـ نيز در ذيل همين آيه ـ فرمود : ما جزو اين نعمتيم .
امام صادق عليه السلام ـ نيز درباره همين آيه ـ فرمود : خداوند كريمتر از آن است كه از مؤمنى درباره خورد و خوراكش باز خواست كند .
عنه عليه السلام : كانَ فيما وَعَظَ بهِ لُقمانُ ابنَهُ : اعْلَمْ أنَّكَ ستُسألُ غَدا إذا وَقَفْتَ بينَ يدَيِ اللّه ِ عزّ و جلّ عَن أربعٍ : شَبابِكَ فيما أبْلَيْتَهُ ، و عُمرِكَ فيما أفْنَيْتَهُ ، و مالِكَ مِمّا اكْتَسَبْتَهُ ، و فيما أنْفَقْتَهُ ، فتَأهَّبْ لِذلكَ و أعِدَّ لَهُ جَوابا .
امام صادق عليه السلام : از جمله اندرزهاى لقمان به پسرش اين بود : بدان كه فردا چون در برابر خداوند عزّ و جلّ بايستى، از چهار چيز باز خواست شوى : جوانيت؛ كه در چه راهى به سر آوردى؟ عمرت؛ كه در چه راهى صرف كردى؟ مال و دارايى ات؛ كه از كجا آوردى و در چه راهى خرج كردى؟ پس، براى آن هنگام مهيّا شو و پاسخى آماده كن .