الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : كانَ أبي عليه السلام يَقولُ : قُمْ
بالحقِّ و لا تَعَرّضْ لِما نابَكَ .
امام صادق عليه السلام : پدرم عليه السلام مى فرمود : براى اقامه حقّ قيام كن و از پيامدهايش مهراس .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ اللّه َ إذا أرادَ بعَبدٍ خَيرا شرَحَ صَدرَهُ للإسلامِ ، فإذا أعْطاهُ ذلكَ أنْطَقَ لِسانَهُ بالحقِّ و عَقَدَ قَلبَهُ علَيهِ فعَمِلَ بهِ ، فإذا جَمعَ اللّه ُ لَهُ ذلكَ تَمَّ لَهُ إسْلامُهُ ··· ، و إذا لَم يُرِدِ اللّه ُ بعَبدٍ خَيرا وَكَلَهُ إلى نفسِهِ ، و كانَ صَدرُهُ ضَيِّقا حَرَجا ، فإنْ جرَى على لِسانِه حقٌّ لَم يَعْقِدْ قَلبَهُ علَيهِ ، و إذا لَم يَعقِدْ
قَلبَهُ علَيهِ لَم يُعْطِهِ اللّه ُ العَملَ بهِ .
امام صادق عليه السلام : خداوند هرگاه خوبى بنده اى را بخواهد، سينه اش را براى اسلام فراخ مى گرداند و هر گاه اين نعمت را به او داد، زبانش را به حقّ گويا كند و دلش را به آن عقيده مند سازد، پس ، او به حقّ عمل كند و چون خداوند اين همه را به او دهد، اسلامش را كامل كرده است ··· و هرگاه خداوند خوبى بنده اى را نخواهد، او را به خودش وا گذارد و سينه اش تنگ و در فشار باشد ، اگر حقّى بر زبانش جارى شود، در دل به آن اعتقادى نداشته باشد و چون عقيده قلبى نداشته باشد، خداوند توفيق عمل به آن را به او ندهد .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : اعْلَموا أنّ اللّه َ تعالى يُبْغِضُ مِن خَلْقِهِ المُتَلوِّنَ ، فلا تَزولوا عنِ الحقِّ و أهْلِهِ ؛ فإنّ مَنِ اسْتَبدَّ بالباطِلِ و أهْلِهِ هَلكَ و فاتَتْهُ الدُّنيا .
امام صادق عليه السلام : بدانيد كه خداوند متعال از بنده اى كه هر لحظه به رنگى در آيد، نفرت دارد . پس ، هيچگاه از حقّ و پيروانش جدا نشويد، كه هر كس به باطل و باطل گرايان بياويزد، هلاك شود و دنيا از دستش برود .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن عَظّمَ دِينَ اللّه ِ عظّمَ حقَّ إخْوانِهِ ، و مَنِ اسْتَخَفَّ بدِينهِ اسْتَخَفَّ بإخْوانِهِ .
امام صادق عليه السلام : هر كه دين خدا را ارج نهد، براى حقوق برادران خود نيز ارج قايل باشد و هركه دين خدا را خفيف شمارد، به برادران خود نيز اهميّتى ندهد .
عنه عليه السلام : كَما لا يَقْدِرُ أحدٌ أن يَصِفَ فَضْلَنا و ما أعْطانا اللّه ُ و ما أوْجَبَ اللّه ُ مِن حُقوقِنا، فكذلكَ لا يَقْدِرُ أحَدٌ أنْ يَصِفَ حقَ المؤمنِ و يَقومَ بهِ مِمّا أوْجَبَ اللّه ُ على أخيهِ المؤمنِ .
امام صادق عليه السلام : همان گونه كه هيچ كس نمى تواند فضل ما و آنچه را خداوند به ما عطا فرموده و حقوقى را كه براى ما [بر مردم ]واجب كرده است، وصف كند، هيچ كس نيز نمى تواند حقّ مؤمن را توصيف كند و حقوقى را كه خداوند براى او بر برادر مؤمنش واجب كرده است ادا كند .
امام صادق عليه السلام : خداوند به چيزى برتر از اداى حقّ مؤمن عبادت نشده است .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : حقُّ المسلمِ على المسلمِ أنْ لا يَشبَعَ و يَجوعَ أخوهُ ، و لا يَروى
و يَعْطَشَ أخوهُ ، و لا يَكْتَسي و يَعْرى أخوهُ .
امام صادق عليه السلام : حقّ مسلمان بر مسلمان اين است كه تا برادرش گرسنه است، او سير و پُر نخورد و تا برادرش تشنه است، او سيراب نگردد و تا برادرش برهنه است، او خود را نپوشاند .
عنه عليه السلام : للمؤمنِ على المؤمنِ سَبْعَةُ حُقوقٍ واجِبَةٍ لَهُ مِن اللّه ِ عزّ و جلّ ، و اللّه ُ سائلُهُ عَمّا صَنَعَ فيها : الإجْلالُ لَهُ في عَيْنِهِ ، و الوُدُّ لَهُ في صَدرِهِ ، و المُواساةُ لَهُ في مالِهِ ، و أنْ يُحِبَّ لَهُ ما يُحِبُ لنَفْسِهِ، و أنْ يُحرِّمَ غِيبَتَهُ، و أنْ يَعودَهُ في مَرضِ، و يُشَيّعَ جَنازَتَهُ و لا يَقولَ فيهِ بعدَ مَوتِهِ إلاّ خَيرا .
امام صادق عليه السلام : مؤمن را بر مؤمن هفت حقّ است كه خداوند عزّ و جلّ آنها را بر او واجب كرده است و خدا درباره آنها از او بازخواست مى كند: او را در چشم خود بزرگ شمارد ، در دل دوستش بدارد ، با مال و دارايى خود ياريش رساند ، بر او همان پسندد كه بر خود مى پسندد ، غيبت او را حرام شمارد ، در بيمارى به عيادتش رود ، در تشييع جنازه اش شركت كند و بعد از مرگ جز به خوبى از وى ياد نكند .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ و قد سُئلَ عن أدْنى حقِّ المؤمنِ على أخيهِ ـ : أنْ لا يَسْتأثِرَ علَيهِ بما هُو أحْوَجُ إلَيهِ مِنهُ .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از كمترين حقّ مؤمن بر برادرش ـ فرمود : آنچه را كه او بدان نيازمندتر است به خود اختصاص ندهد.
عنه عليه السلام ـ في بيانِ حُقوقِ المؤمنِ على المؤمنِ ـ : أيْسَرُ حقٍّ مِنها أنْ تُحِبَّ لَهُ ما تُحِبُّ لنَفْسِكَ ، و تَكْرَهَ لَهُ ما تَكْرَهُ لنَفْسِكَ .
امام صادق عليه السلام ـ در بيان حقوق مؤمن بر مؤمن ـ فرمود : مترين اين حقوق آن است كه براى او همان چيزى را دوست داشته باشى كه براى خود دوست دارى و بر او نپسندى آنچه را بر خود نمى پسندى .