احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام : هر كس مخلصانه «لا إله الاّ اللّه » بگويد به بهشت رود و اخلاصش به اين است كه «لا إله الاّ اللّه » او را از آنچه خداوند حرام كرده است باز دارد .

امام صادق عليه السلام : عمل خالص آن است كه نخواهى كسى جز خداوند عزّ و جلّ ، تو را بر انجام آن بستايد .

امام صادق عليه السلام : همه اشياء در برابر مؤمن خاشعند و از هيبت او مى هراسند . اگر براى خدا اخلاص ورزد خداوند همه چيز ، حتى گزندگان و درندگان زمين و پرندگان هوا را از او بترساند .

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از آيه «مردم يك امت بودند» ـ فرمود : پيش از نوح، مردم يك امت بودند ··· در سرگشتگى به سر مى بردند. نه مؤمن بودند ، نه كافر و نه مشرك .

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به حريز كه به ايشان عرض كرد : براى من چيزى گرانتر از اختلاف اصحابمان نيست ـ فرمود : اين، از طرف خود من است .

امام صادق عليه السلام : از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله درباره جماعت امّتش سؤال شد ، فرمود : جماعت امت من، حق گرايانند ؛ هرچند اندك باشند .

امام صادق عليه السلام : خداوند ـ جلّ ثناؤه ـ عقل را بيافريد و آن، نخستين موجود روحانى (مجرّدى) است كه خدا آفريد .

امام صادق عليه السلام : چشم [انسان]، آفريده هاى گوناگون پيوسته و وابسته به هم را ديد و دل، او را به اين نكته رهنمون شد كه آنها را آفريدگارى است ؛ چه ، دل در آنچه ديدگان ديد ، انديشيد، از شكوه آسمان و برافراشته شدن آن در فضا، بى آن كه ستون و تكيه گاهى نگهش داشته باشد و بى آن كه پس رود و محو شود ، يا پيش آيد و زوال گيرد ، و نه يكباره فرو افتد و نزديك شود و نه بالا رود و ناپديد گردد .

امام صادق عليه السلام : عرش ، به يك معنا ، مجموعه آفرينش است و كرسى ، ظرف آن . به معنايى ديگر ، عرش، آن علمى است كه خداوند پيامبران و رسولان و حجّتهاى خويش را بر آن آگاه كرد و كرسى، آن علمى است كه خداوند هيچ يك از پيامبران و رسولان و حجّتهاى خويش را بر آن آگاه نكرد .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «كرسى او آسمانها و زمين را در بر دارد» ـ فرمود : مقصود، علم اوست .