الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : يُسْلَكُ بالسَّعيدِ طَريقَ الأشْقياءِ حتّى يَقولَ النّاسُ : ما أشْبَهَهُ بِهِم ، بَلْ هُو مِنهُم !ثُمّ يَتَدارَكُهُ السَّعادَةُ . و قَد يُسْلَكُ بالشَّقِيِّ طَريقَ السُّعَداءِ حتّى يَقولَ النّاسُ : ما أشْبَهَهُ بهِم ، بَلْ هُو مِنْهُم ! ثُمّ يَتَدارَكُهُ الشَّقاء . إنّ مَن عَلِمَهُ اللّه ُ تعالى سَعيدا و إنْ لَم يَبْقَ مِن الدُّنيا إلاّ فُواقُ ناقَةٍ خَتَمَ لَهُ بالسَّعادَةِ .
امام صادق عليه السلام : گاه انسان خوشبخت، راه شور بختان را مى پيمايد، چندان كه مردم مى گويند : چقدر او شبيه نگون بختان است، بلكه يكى از آنان است ؛ اما سرانجام، خوشبختى به سراغش مى آيد . و گاه انسان بدبخت [در آغاز ،] راه نيكبختان را مى پويد، تا آن جا كه مردم مى گويند : چقدر او شبيه سعادتمندان است، بلكه از خود آنان است، اما سرانجام، بدبختى، او را فرا مى گيرد. كسى كه علم خدا، بر خوشبختى او تعلّق گرفته است، اگر از عمر دنيا [زمانى] به اندازه فاصله ميان دو شير دوشيدن شتر باقى مانده باشد ، سرانجام خوشبخت مى شود .
امام صادق عليه السلام : آن كه خردمند باشد، فرجامش ، به خواست خدا ، بهشت است .
عنه عليه السلام ـ لبعضِ النّاسِ ـ : إنْ أرَدْتَ أنْ يُخْتَمَ بخَيرٍ عَمَلُكُ حتّى تُقْبَضَ و أنتَ في أفْضَلِ الأعْمالِ فعَظِّمْ للّه ِ حَقَّهُ أن تَبْذُلَ نَعْماءَهُ في مَعاصيهِ ، و أنْ تَغْتَرَّ بحِلْمِهِ عَنكَ ، و أكْرِمْ كُلَّ مَن وَجَدْتَهُ يُذْكَرُ مِنّا أو يَنْتَحِلُ مَوَدّتَنا .
امام صادق عليه السلام ـ به يكى از مردم ـ فرمود : اگر مى خواهى كه عملت ختم به خير شود و هنگام مردن با بهترين اعمال بميرى، حقّ خدا را پاس داشته نعمتهايش را در راه معصيت صرف نكن و به سبب بردباريى كه نسبت به تو نشان مى دهد دچار غرور و غفلت نشو و هر كس را كه ديدى از ما به نيكى ياد مى كند يا از محبت ما دم مى زند گرامى بدار .
امام صادق عليه السلام : برادر خود را خدمت كن، اما اگر او از تو خدمت خواست خدمتش نكن و وقعى هم بدو مگذار .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : دَخَلَ علَيَّ اُناسٌ مِن أهْلِ البَصرةِ فسَألوني عن طَلْحَةَ و الزُّبيرِ ، فقلتُ لَهُم : كانا إمامَينِ مِن أئمَّةِ الكُفْرِ ، إنّ علِيّا صلواتُ اللّه ِ علَيهِ يَومَ البَصرةِ لَمّا صَفَّ الخُيولَ قالَ لأصْحابِهِ : لا تَعْجَلوا على القَومِ حتّى اُعْذَرَ فيما بَيني و بينَ اللّه ِ و بينَهُم . فقامَ إلَيهِم فقالَ: يا أهلَ البَصرةِ، هَلْ تَجِدونَ علَيَّ جَورا في الحُكْمِ ؟ قالوا : لا ··· ثُمَّ ثَنى إلى أصْحابِهِ فقالَ : إنّ اللّه َ يَقولُ في كتابهِ : «و إنْ نَكَثوا أيْمانَهُم مِن بَعْدِ عَهْدِهِم و طَعَنوا في دِينِكُم فقَاتِلوا أئمَّةَ الكُفْرِ» .
فقالَ أميرُ المؤمنينَ عليه السلام : و الّذي فَلَقَ الحَبَّةَ و بَرَأَ النَّسَمَةَ و اصْطَفى محمّدا صلى الله عليه و آله بالنُّبُوَّةِ إنّكُم لأصْحابُ هذهِ الآيَةِ ، و ما قُوتِلوا مُنْذُ نَزَلَتْ .
امام صادق عليه السلام : گروهى از مردم بصره نزد من آمدند و درباره طلحه و زبير نظرم را پرسيدند ، گفتم : آنان دو تن از سردمداران كفر هستند . على، صلوات اللّه عليه ، در جنگ بصره، وقتى سواران خود را آرايش داد، به يارانش فرمود: در جنگ با اين قوم شتاب مكنيد تا ميان خود و خداوند متعال و آنان حجّت را تمام كنم . پس نزد آنان رفت و به بصريان فرمود: آيا فكر مى كنيد كه من در حكومت مرتكب ستمى شده ام ؟ گفتند : نه ··· سپس نزد ياران خود برگشت و فرمود : خداوند در كتاب خود مى فرمايد : «اگر پس از پيمان بستن عهد و سوگندهاى خود را شكستند و در دين شما طعن زدند با سردمداران كفر قتال كنيد» . پس ، امير المؤمنين عليه السلام فرمود : سوگند به آن كه دانه را شكافت و مردمان را آفريد و محمّد صلى الله عليه و آله را به نبوّت برگزيد، اين آيه درباره شماست و از زمانى كه نازل شده با چنين گروهى جنگ نشده است .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لا إيمانَ إلاّ بعَمَلٍ ، و لا عَمَلَ إلاّ بيَقينٍ ، و لا يَقينَ إلاّ بالخُشوعِ .
امام صادق عليه السلام : ايمان نباشد مگر با عمل، و عمل نباشد مگر با يقين، و يقين تحقق نمى يابد مگر با خشوع .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : أوْحى اللّه ُ تعالى إلى عيسى ابنِ مريمَ عليه السلام : يا عيسى ، هَبْ لي مِن عَيْنَيكَ الدُّموعَ ، و مِن قَلبِكَ الخُشوعَ ، و اكْحُلْ عَيْنَيْكَ بِمِيلِ الحُزْنِ إذا ضَحِكَ البَطّالونَ ، و قُمْ على قُبورِ الأمْواتِ ، فنادِهِم بالصَّوتِ الرَّفيعِ لَعلّكَ تَأخُذُ
مَوعِظَتَكَ مِنهُم ، و قُلْ: إنّي لاحِقٌ بِهم في اللاّحِقينَ .
امام صادق عليه السلام : خداوند متعال به عيسى بن مريم عليه السلام وحى فرمود كه : اى عيسى ! از چشمان خود اشك و از دل خود، خشوع به من ببخش و آن گاه كه هرزگان خوش و خندانند، تو با ميلِ اندوه، چشمان خود را سرمه كش و بر سر گورهاى مردگان بايست و آنان را با فرياد صدا بزن، شايد پند خود را از ايشان بگيرى و بگو كه من هم همراه ديگران به ايشان خواهم پيوست.
امام صادق عليه السلام : مشاجره نكند، مگر كسى كه از آنچه در سينه دارد، به تنگ آمده باشد .
امام صادق عليه السلام : مشاجره نكند، مگر آن كه در دين خود شك دارد، يا كسى كه ورع ندارد .
عنه عليه السلام : إيّاكُم و الخُصومَةَ ، فإنَّها تَشْغَلُ القَلبَ ، و تُورِثُ النِّفاقَ ، و تُكْسِبُ الضَّغائنَ .
امام صادق عليه السلام : از مشاجره كردن بپرهيزيد كه آن دل را مشغول مى كند و موجب نفاق مى شود و كينه به بار مى آورد.