احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام : كسى كه بدرفتارى او را به خشم نياورد ، از خوبى نيز سپاسگزارى نكند .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه: «مى خواهد آلودگى را از شما بزدايد» ـ فرمود : [مراد از ]آلودگى همان شكّ است . به خدا سوگند كه ما هرگز درباره پروردگار خود شكّ نمى كنيم .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه: «كسانى كه ايمان آوردند و ايمان خود را به ستم نياميختند» ـ فرمود : يعنى به شكّ [آلوده نساختند] .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه: «اين چنين خداوند پليدى را براى كسانى كه ايمان نمى آورند قرار مى دهد» ـ فرمود : منظور ، شكّ است .

امام صادق عليه السلام : خداوند عزّ و جلّ فرموده است : بنده مؤمن خود را به هيچ كارى وا ندارم، مگر اين كه آن كار را براى او خير قرار دهم ؛ پس ، بايد به قضاى من خرسند باشد و بر بلاى من صبر كند و از نعمتهايم سپاسگزار باشد تا او را ، اى محمّد ، از صدّيقانِ خودم قلمداد كنم .

امام صادق عليه السلام : هركه به برادر [دينىِ] خود شكايت برد به خدا شكايت برده است، و هركه به غير برادر خود شكايت برد ، از خدا شكايت كرده است .

امام صادق عليه السلام ـ نيز درباره همين آيه ـ فرمود : هرگاه فردى براى شهادت دادن دعوت شد ، سزاوار نيست بگويد : من براى شما شهادت نمى دهم .

امام صادق عليه السلام : هرگاه براى شهادت دادن فرا خوانده شدى ، اجابت كن .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه: «و شاهدان چون به شهادت دادن فرا خوانده شوند نبايد خوددارى كنند» ـ فرمود : منظور پيش از شهادت است . و درباره آيه «و هركه شهادت را كتمان كند دلش گنهكار است» فرمود : [منظور] بعد از شهادت است .

امام باقر يا امام صادق عليهما السلام ـ درباره كسانى كه شهادت دهند و بر اساس شهادت آنها بر ضدّ كسى حكمى صادر شود و سپس از شهادت خود برگردند ـ فرمود : نسبت به آنچه درباره آن شهادت داده اند ، ضامن هستند و بايد تاوان بدهند ، اما اگر هنوز حكم صادر نشده باشد ، شهادت آنها كنار گذاشته مى شود و غرامتى نمى دهند .