الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في صفةِ المؤمنِ ـ : لا يَرغَبُ في عِزِّ الدُّنيا و لا يَجزَعُ مِن ذُلِّها ، لِلناسِ هَمٌّ قد أقبَلُوا علَيهِ، و لَهُ هَمٌّ قد شَغَلَهُ .
امام صادق عليه السلام ـ در وصف مؤمن ـ فرمود : خواهان عزّت دنيا نيست و از خوارى آن نيز بى تابى نمى كند ؛ مردم را غم دنيايشان است و او را انديشه آخرتش مشغول كرده است .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : كَفى بِالمَرءِ خِزيا أن يَلبَسَ ثَوبا يَشهَرُهُ ، أو يَركَبَ دابَّةً مَشهورَةً .
امام صادق عليه السلام : آدمى را رسوايى همين بس كه جامه اى بپوشد كه باعث انگشت نمايى او گردد يا مركبى انگشت نما سوار شود .
امام صادق عليه السلام : خداوند دو شهرت را دشمن مى دارد : شهرت لباس و شهرت نماز .
امام صادق عليه السلام : شهرت يافتن به عبادت، موجب بد گمانى است .
امام صادق عليه السلام : خداوند تبارك و تعالى، لباس ِ شهرت را دشمن مى دارد .
امام صادق عليه السلام : شهرت ، خوب و بدش ، در آتش است .
امام صادق عليه السلام : آدمى هيچ گاه از مشورت كردن هلاك نمى شود .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لا تُشاوِرْ أحمَقَ ، و لا
تَستَعِنْ بِكَذّابٍ، و لا تَثِقْ بمَوَدَّةِ مَلولٍ ؛ فإنّ الكَذّابَ يُقَرِّبُ لكَ البَعيدَ و يُبَعِّدُ لكَ القَريبَ ، و الأحمَقَ يُجهِدُ لكَ نَفسَهُ و لا يَبلُغُ ما تُرِيدُ ، و المَلولَ أوثَقَ ما كُنتَ بهِ خَذَلَكَ ، و أوصَلَ ما كُنتَ لَهُ قَطَعَكَ .
امام صادق عليه السلام : با احمق مشورت مكن و از دروغگو كمك مگير و به دوستى آدم افسرده تكيه مكن ؛ زيرا دروغگو دور را نزديك و نزديك را در نظرت دور جلوه مى دهد، و احمق خودش را براى تو خسته مى كند، امّا به آنچه مى خواهى نمى رساندت، و آدم افسرده در زمانى كه كاملاً به او اعتماد دارى ، تنهايت مى گذارد و در اوج ارتباطت با او ، از تو مى بُرد .
امام صادق عليه السلام : با كسى كه انديشه ات او را قبول ندارد، مشورت مكن ، هر چند به خردمندى و پارسايى شهرت داشته باشد .
امام صادق عليه السلام : در كار خود با كسانى مشورت كن كه از خداوند عزّ و جلّ مى ترسند .